Kritische Geluiden bij Eenzijdige anti-Syrische Overheidsresolutie Algemene Vergadering VN op 16 februari 2012, deel 1

Het Amerikaans-Europese Arabische Liga-blok was er niet in geslaagd om de eenzijdige en leugenachtige 'Alleen de Syrische Overheid gebruikt geweld tegen ongewapende demonstranten' resolutie geaccepteerd te krijgen omdat Rusland en China wel doorhadden wat de werkelijke bedoeling van deze resolutie was: een langzame staatsgreep in Syrië. Rusland en China bleven hameren op het ontbreken van de veroordeling van het geweld van de gewapende opstandelingen in Syrië, en bovendien pleitten zij voor vredesonderhandelingen en niet voor het oplaaien van het geweld door één partij te demoniseren en de andere te idealiseren.

Nadat Rusland en China voor rotte vis waren uitgemaakt door de VS en enkele Europese landen ging de Arabische Liga, eigenlijk vooral de VS-lakeien in de Golfstaten,  meteen voortvarend aan de slag om dan maar een resolutie gesteund te krijgen bij de Algemene Vergadering. Zo'n resolutie is dan wel niet bindend, maar het zegt toch ook wel iets, en misschien kan het gebruikt worden om toch net te doen alsof de wereld achter de VS, Europa en de Golfstaten staan.

Hiermee wordt weer vakkundig genegeerd hoe ontzettend veel resoluties zijn aangenomen door de algemene vergadering die volledig zijn genegeerd door de VS, maar zo werkt de algemene volksmenning.

Kritiek op de veroordeling van het geweld van de Syrische authoriteiten via resolutie GA/11207 is terug te vinden op de site van de Verenigde Naties zelf (1). Deze resolutie werd overigens aangenomen met 137 stemmen vóór, 17 onthoudingen en 12 stemmen tegen. De Syrische overheid wordt opgeroepen om haar burgers te beschermen (!), alle legereenheden terug te trekken uit de steden [zodat de gewapende opstandelingen het terrein kunnen innemen...], en bovendien moeten vreedzame demonstraties worden gegarandeerd. Ook zouden de media en de waarnemers van de Arabische Liga ongehinderd Syrië in mogen komen.

De verdraaiingen zijn weer imponerend. Syrië heeft vreedzame demonstraties toegestaan, maar die ontaardden al snel in gewapende confrontaties waarbij duizenden officieren en politie-agenten zijn gedood. Ze hebben meegewerkt met de Arabische Liga waarnemers, maar Saudi Arabië wilde niet, en bovendien sprak het uiteindelijke verslag van de Arabische Liga juist erg gebalanceerd over het geweld in het land: beide partijen gebruikten volop geweld, zeker niet alleen de overheid.

Wat betreft de toegang van de media, lijkt de situatie op Libië. Aanvankelijk mochten de media hun gang gaan, maar al snel bleek dat de verslaggeving zó enorm gekleurd was dat er alleen maar negatieve berichten over de overheid naar buiten kwamen, waardoor de media een groot propaganda-circus organiseerden. Bovendien waren er geluiden dat er journalisten bij waren die gewoonweg werkten voor de geheime diensten. Dat is een vreemd soort persvrijheid (2).

Een andere bekende rariteit in de resolutie komt ook aan bod, namelijk dat de Algemene Vergadering de Arabische liga steunt in haar pogingen om een Syrische overgangsregering te vormen die leidt naar een democratisch, pluralistisch systeem, waarbij vooral het gebruik van het woord 'democratie' uit de mond van de woordvoerders van de Arabische Liga, landen als Saudi Arabië, Qatar en de Verenigde Arabische Emiraten, natuurlijk ronduit absurd is. Alsof je de Amerikanen vraagt het communisme in Mexico te gaan invoeren.

Tegelijkertijd wordt er in de resolutie ook benadrukt dat de soevereiniteit van Syrië moet worden gerespecteerd en dat de wereldgemeenschap geen dreigementen moet uiten die de integriteit en politieke onafhankelijk van een land kan aantasten.

In een tweede bijdrage volgt de kritiek van landen als China, Rusland, Noord-Korea, India, Venezuela, Syrië zelf en Iran en Bolivia.

Zie ook verslag van RT over deze actie (3).

VOETNOTEN
(1) http://www.un.org/News/Press/docs/2012/ga11207.doc.htm
(2) http://www.youtube.com/watch?v=8gcPrDlXJ9I
(3) http://rt.com/news/un-assembly-vote-syrian-resolution-521/