Op 27 juni 2012 is een dodelijke en vernietigende aanslag gepleegd op het Syrische TV-station al-Ikhbariya. Hierbij zijn volgens het Syrische persbureau Sana minstens 3 doden gevallen, en volgens andere bronnen minimaal 7. De ravage was enorm zoals je kunt zien op de foto's (1,5).
Zoals te verwachten is er geen Uri Rosenthal die naar de pers rent om deze aantasting van de vrijheid van meningsuiting scherp te veroordelen. De westerse media constateren alleen wat er is gebeurd en daar blijft het eigenlijk bij.
Het is wachten op het moment dat onze Rosenthal weer net zoals bij Libië vorig jaar het vernietigen van tv-stations gaat verdedigen omdat ze 'haat zaaien' zoals hij dat zo manipulatief kon verwoorden (2). Dat klinkt toch altijd een stuk beter dan te moeten toegeven dat de stem van de vijand monddood gemaakt moet worden omdat anders de propaganda in gevaar zou kunnen komen.
De aanval op de mening van Syrië is al langere tijd gaande, waarbij het niet langer doorgeven van Syrische zenders via de Arabische satellieten NileSat en Arabsat wel de meest grove aanval is op de vrije meningsuiting. Ook daarover werd door niemand echt geklaagd, buiten de journalisten in Syrië zelf (3).
Dit soort aanslagen worden gestimuleerd door de houding van het Westen die volop meedoet met het demoniseren van de Syrische overheid en zich zo presenteert als een wrede agressor.
Als reactie op de aanslag zijn veel Syrische journalisten de straat op gegaan om te demonstreren tegen deze laffe aanval op de pers (4). Hoe lang zal het nog duren voordat Saudi-Arabië, samen met de VS, de EU en Turkije erin slagen om ook de websites van de Syrische pers monddood te maken?
Thierry Meyssan (6) is na de vernietiging van dit tv-station in Syrië nog op de bewuste plek geweest om de wereld te laten zien welk risico je loopt als je je uitspreekt tegen de imperialistische agenda van het Westen met hun Saudische vrienden. Hieronder een interessant videoverslag.
VOETNOTEN (1) http://sana.sy/eng/337/2012/06/27/427931.htm
(2) In mei 2011 verscheen op nu.nl dit stukje over Uri Rosenthals houding ten opzichte van de staatsgreep van de NAVO in Libië:
Strengere sancties
De bewindsman sprak zich er uit voor strengere sancties tegen het regime van de Libische leider Muammar Kaddafi. Na afloop van het overleg noemde de minister als mogelijke strafmaatregel een stop op de in- en uitvoer van olie en gas door het regime.
Ook zouden haatzaaiende televisiestations gesloten moeten worden. Tevens benadrukte Rosenthal dat er gezamenlijk wordt opgetreden, onder leiding van de Verenigde Naties.
De Turkse premier Recep Erdogan heeft op dinsdag 26 juni 2012 een verkapte oorlogsverklaring afgegeven aan Syrië. In reactie op het neerhalen van een Turks vliegtuig dat met hoge snelheid op de kust van Syrië afvloog, heeft hij het Turkse standpunt in het conflict met Syrië nog eens duidelijk uitgesproken.
Hij heeft gezegd dat Turkije alles in het werk zal stellen om het Syrische volk te 'bevrijden' van de 'dictator' Bashar al-Assad (1). Hij sprak zijn steun uit voor het ondersteunen van de Syrische gewapende milities om zodoende een staatsgreep te forceren in het Turkse buurland.
Het bizarre aan zijn toespraak op dinsdag was verder nog wel dat hij de Syrische regering ervan beschuldigde dat zij niet meewerkten aan het VN-plan van Kofi Annan. Hij vergat daarbij even te melden dat de milities zich in het geheel niet hebben gehouden aan het vredesplan en de tijd hebben gebruikt om meer steden en dorpen te veroveren op het nationale leger, onderweg de nodige bloedbaden aanrichtend, om die vervolgens met steun van de westerse media in de schoenen te schuiven van de regering van Syrië.
Iedereen voelt wel aan dat dit soort oorlogsretoriek erg gevaarlijk is, en zeker uit de mond van een NAVO-land. We weten immers allemaal wel wat voor een organisatie die NAVO is: als ze de kans krijgen bemoeien ze zich met alles en iedereen. Het zou me niet verbazen dat er bij een klein grensincident tussen Turkije en Syrië, waarbij een Syrische soldaat een Turkse soldaat zou neerschieten, de NAVO de kans zou grijpen om Syrië binnen te stormen, met of zonder steun van de Verenigde Naties.
In het bijbehorende telekekstbericht geen woord over de ongeremde steun aan de gewapende oppositie-milities door Turkije; ook geen woord over het bevrijden van het volk tegen de dictator Assad en andere agressieve dreigingen van de heer Erdogan.
Persoonlijk mocht ik die Erdogan wel, vanwege zijn kritische woorden ten opzichte van Simon Peres tijdens de economische top in Davous enkele jaren terug, maar bij mij is dat inmiddels wel omgeslagen omdat hij zo duidelijk zich inmengt in de binnenlandse politiek van een ander land. Turkije zal nu helemaal al haar grenzen openen voor het doorlaten van wapens om het doel van Erdogan, de val van Assad, te bereiken.
Het Turkse volk zelf lijkt overigens niet overtuigd van de agressieve benadering van hun premier (2,3).
Terwijl de westerse media alweer aan het schreeuwen zijn over een tweede vliegtuig dat zou zijn geraakt door het Syrische afweergeschut wordt er weinig aandacht geschonken aan een uitermate interessante persconferentie die door de Syrische woordvoerder van buitenlandse zaken, de heer Jihad Makdessi is gegeven op 25 juni 2012 (1).
De NOS besteedt er kort wat regeltjes aan (2) waarin ze zeggen:
Syrisch luchtruim
Volgens Syrië vloog het Turkse toestel in het Syrische luchtruim en werd het niet als een Turks toestel herkend. Turkije zegt het Syrische luchtruim maar kort werd geschonden. Het toestel zou daarna boven internationale wateren zijn neergehaald. De twee piloten van het gevechtsvliegtuig worden nog altijd vermist.
In de Telegraaf (3) wordt er ook alleen terloops iets over gezegd, waarbij het Syrische standpunt niet wordt vermeld:
De woordvoerder herhaalde maandag dat het Turkse gevechtsvliegtuig de Syrische soevereiniteit op grove wijze had geschonden. Syrië haalde vrijdag een vliegtuig neer op de grens tussen de twee landen.
Sommigen zullen de Syrische woordvoerder wellicht nog herkennen van een interview dat hij begin juni had met de NOS-correspondent Sander van Hoorn (4).
Wat zei hij zoal tijdens deze persconferentie?
MAXIMAAL BEREIK LANDAFWEERGESCHUT 2,5 KM - TOCH GERAAKT
Volgens de Turkse versie was het vliegtuig aanvankelijk in het Syrische luchtruim, maar is het beschoten terwijl het alweer boven internationale wateren vloog. Makdessi stelt dat het Syrische luchtafweergeschut nabij Latakia als volgt werkt: het is een volledig geautomatiseerd systeem dat ieder vliegend object dat nabij het Syrische kust komt zal beschieten - als het tenminste onverwacht gebeurt.
Het bereik van deze anti-vliegtuig-machinegeweren is maximaal 2,5 kilometer. Het Turkse vliegtuig zou met een snelheid van 800 kilometer per uur op een hoogte van 100 meter zo'n 1 à 2 kilometer van de kust zelfs met het blote oog te zien zijn geweest. Het simpele feit dat het is geraakt door deze machinegeweren is al een bewijs dat het Turkse vliegtuig wel degelijk boven Syrisch gebied was toen het werd neergeschoten. De wrakstukken laten ook zien dat het vliegtuig is geraakt door landafweergeschut en niet door projectielen.
Als het boven de territoriale wateren van Syrië was gebeurd dan had Syrië wel projectielen afgeschoten. Dat is niet gebeurd: het Turkse F4-toestel is dus door landafweergeschut neergehaald.
Makdessi benadrukt in zijn persconferentie dat het volledig binnen de grenzen van het internationaal recht valt als een land zijn luchtruim verdedigt. Omdat het een automatisch systeem betreft was het ook niet mogelijk om een waarschuwing te geven.
Saudische Prins Saud, minister van buitenlandse zaken Davutoglu van Turkije en Sheikh Abdullah van de Verenigde Arabische emiraten. Turkije kan het goed vinden met de Saudisch en zij spelen dan ook een belangrijke rol in het escaleren van het geweld in Syrië door zoveel mogelijk de oppositie te steunen en de Syrische regering te demoniseren. Foto afkomstig van (6)
Hij vertelde verder dat Syrië geen problemen heeft met het Turkse volk. Hij stelt wel dat de Turkse regering in het algemeen en de minister van buitenlandse zaken, Davutoglu, in het bijzonder, vooral kolen op het vuur hebben gegooid in Syrië de afgelopen 15 maanden waardoor ze de stabiliteit in Syrië in gevaar brengen.
Het verspreiden van leugens is volgende Makdessi het resultaat van een duidelijke politieke campagne vanuit het westen om de Syrische overheid te demoniseren. Zij geloven niet een politieke dialoog, maar in het militariseren van het conflict. Zie een uitgebreide analyse over het neerhalen van de Turkse straaljager (7).
Makdessi nodigde de EU uit om te komen kijken in Syrië om te zien wat er werkelijk gebeurt in het land, en zich niet te baseren op de ernstig gekleurde media. Vandaag hebben onze vrienden van de EU overigens een zestiende sanctieronde afgekondigd om hun steun te betuigen aan het gewapend verzet en een staatsgreep te bespoedigen (8).
De Russische en Iraanse pers besteedt meer aandacht aan dit nieuws dat vliegtuig door landafweergeschut is neergehaald en wel afweergeschut met een maximaal bereik van 2,5 kilometer (9, 10)
In het onderstaande interview wordt nader gesproken over deze kwestie. Hier kun je beelden zien van het neerschieten van het vliegtuig vanaf het Syrische strand. In het interview komt een man aan het woord die nog eens duidelijk stelt dat de territoriale wateren zich uitstrekken tot 22 kilometer vanaf de kust van een land.
Ondertussen krijgen wij via teletekst dit soort titels 'Turkije: Syrië bestookte 2e toestel' en niet 'Nog meer Turkse vliegtuigen boven Syrië'. Gelukkig wordt de Turkse uitspraak over 'de vijandige daad van Syrië' nog wel tussen aanhalingstekens geplaatst.
Volgens Syrische bronnen zouden er meerdere Turkse vliegtuigen betrokken zijn bij de actie waarbij Syrië in ieder geval één Turks vliegtuig onschadelijk heeft gemaakt. Volgens een blogbericht (1) - die we in deze tijden van heftige westerse propaganda tegen de overheid van Syrië waarschijnlijk meer kunnen vertrouwen dan onze kranten - was er volgens ooggetuigen zelfs sprake van drie of meer vliegtuigen die betrokken waren bij de Turkse schending van het Syrische luchtruim.
Deze ooggetuigen stellen dat er twee zouden zijn geraakt. Eén ervan (de door de westerse media genoemde F4) zou zijn terechtgekomen tegenover de kust van Ras Bassit, ten noorden van Lattakia. De andere, een F16, zou ook geraakt zijn en later zijn neergestort nabij Kassab, rond de grens met Turkije. Het derde vliegtuig zou hebben mogen terugkeren.
Het gerucht doet al langer de ronde dat er 40 Duitse huurlingen zouden zijn gearresteerd door de Syrische overheid. Het verhaal verscheen op Russia Today via Christoph Hörstel (1), en ook op Press-TV (2) werd het bericht opnieuw genoemd op 24 juni 2012. De mediawerkgroep Syrië besteedde er ook al aandacht aan (3).
Deze Duitsers die voor een of ander 'beveiligingsbedrijf' zouden werken zouden op heterdaad zijn betrapt toen ze wapens probeerden het land in te smokkelen. Niet alleen Duitsers maar ook Portugezen zouden zijn gearresteerd. Ook zouden er signalen zijn dat Amerikaanse huurlingen van het voormalige Blackwater ook actief zouden zijn in Syrië. De CIA zou volgens berichten in de New York Times (4,5) ook actief meewerken met het trainen van het verzet tegen de Syrische regering.
Om de ontwikkelingen goed te volgen zou je de website van de Duitse bron goed kunnen volgen. Deze is te vinden op: http://syria-help.blogspot.de/. Hierin geeft Hörstel ook een scherpe analyse van de ongelijke mediastrijd rondom Syrië. De Syrische media zijn in het geheel niet in staat om tegenwicht te bieden tegen de overmacht van de PR- en mediabedrijven van het westen.
Laten we hopen dat we ooit ontdekken wat er werkelijk waar is van deze arrestiegolf. Het zou toch wel heel duidelijk maken dat het Westen alles in het werk wil stellen om een staatsgreep te forceren in Syrië. Iets wat vanzelfsprekend een flagrante schending is van al het internationaal recht dat we sinds de tweede wereldoorlog hebben opgebouwd.
Bij het commentaar op de engelstalige Press-tv site wil ik een interessante toch even meepikken. Deze 'Counter Propaganda Coup' stelt voor om enkele webcams te plaatsen op deze Duitse huurlingen zodat de hele wereld kan zien hoe de westerse mensen voor de gek worden gehouden met een soort Sarkozy/Omomber 'we moeten de moslims van Benghazi redden'-leugen. Dit is wat het westen werkelijk doet: landen van binnenuit illegaal met geweld ontwrichten.
Counter propaganda coup
Jun 24, 2012 4:36 AM
Would be to have these mercenaries in a camp with live internet feed webcams, so that the western masses (and their families) can see through the sarkozy/obomber type of "saving the muslims of benghazi" spin.
Hieronder nog een aardig filmpje uit maart 2012 waarin een leider van de milities doodleuk vertelt dat hij munitie en anti-tankwapens heeft ontvangen van Frankrijk, Saudi-Arabië en Qatar (6).
Uit een onderzoek van het Ankara Sociaal Onderzoeks Bureau dat verscheen in the Turkish Weekly (1) blijkt dat meer dan tweederde van de ondervraagde Turken tegen een militaire interventie is in Syrië. Uit de poll blijkt verder ook dat een meerderheid ook vindt dat Turkije geen partij zou moeten kiezen in het conflict in Syrië.
Dit is geen opsteker voor de Turkse premier Erdogan omdat hij duidelijk wel al partij heeft gekozen, net als zijn andere NAVO-vrienden, en wel voor het gewapende verzet in de hoop dat zij erin slagen een staatsgreep te forceren. Dit is het moderne Turkije: een soort meeloper van de VS, Europa en de Golfstaten waarbij het niet terugdeinst voor agressieve inmenging in de binnenlandse politiek van andere landen.
Terwijl Rusland en masse wordt aangevallen omdat ze probeert drie gerepareerde oude helicopters terug te brengen naar Syrië, hoor je geen westerse leider verklaren hoe het toch kan dat die gewapende milities in Syrië zoveel wapens hebben. Als het wapenembargo echt moreel en eerlijk zou zijn, dan zouden ze alles in het werk stellen om te voorkomen dat wat voor wapens dan ook het land binnenkomen.
Zoals echter bekend is het Westen niet geïnteresseerd in internationaal recht, maar vooral in het op de knieën brengen van leiders en regeringen die te kritisch zijn. De inmiddels al bijna legendarisch Moammar Gaddafi hebben ze kunnen doden. De volgende doelen zijn Syrië, Soedan en natuurlijk het kroonjuweel: Iran.
De woordvoerder voor Buitenlandse Zaken van Rusland, de heer Alexander Lukashevich heeft op 22 juni gezegd dat het schip 'Alaed' - dat door de westerse pers is neergezet als een ongekende breuk van het E.U. wapenembargo (dat in de praktijk betekent dat alleen de regering geen wapens meer mag krijgen, maar de oppositie wel) - op 23 juni zal aankomen in de Russische plaats Moermansk.
Dit schip dat drie door Rusland gerepareerde helicopters bevat, samen met luchtverdedigingswapens, voer onder de vlag van Curacao, maar zal geregistreerd worden onder de Russische vlag (1).
Ik neem dan aan dat het schip opnieuw koers zal zetten naar Syrië en dit keer kan Rosenthal niet doen alsof het een Nederlands schip is en daardoor voorkomen dat het wapenembargo wordt geschonden, omdat het dan een volledig wettelijk Russisch schip is, en zover ik weet is er door de VN-veiligheidsraad geen wapenembargo ingesteld voor Syrië.
De hypocrisie van de NAVO-landen blijkt duidelijk uit hun stilzwijgen als het gaat om de levering van wapens vanuit Salafistische regimes als Saudi-Arabië en Qatar (2).
In het aangehaalde artikel (1) wordt ook nog eens benadrukt dat de Engelse minister van buitenlandse zaken, William Hague, ronduit gelogen heeft toen hij suggereerde dat Rusland het idee om Assad te laten aftreden nu zou steunen. De positie van Rusland is in het geheel niet gewijzigd. Zij willen niet dat buitenlandse machten gaan bepalen wie er aan de macht komt in Syrië. Dat is een taak voor het Syrische volk, waarvan minstens de helft geen moslim-extremisten aan de macht wil hebben.
Sergej Lavrov, de minister van buitenlandse zaken van Rusland, heeft Engeland ervan beschuldigd internationaal recht te schenden door hun verzekeringsmaatschappijen te dwingen om actie te ondernemen tegen het Russische schip dat drie gerepareerde helicopters wilden terugbrengen naar Syrië (3). Rusland steunt de EU-sancties niet, en Engeland zou haar monopolie-positie op het gebied van het verzekeren van schepen misbruiken.
Wellicht wordt het tijd dat er ook eens een eind komt aan die ongekende machtspositie van Engeland?
Het Amerikaanse Rijk weet niet van ophouden. Tegen alle internationale regels in bombardeert ze er op los met haar drones in allerlei landen. Het Pakistaanse volk heeft haar buik vol van die arrogante Amerikanen die geen enkel respect tonen voor landsgrenzen, alleen het Somalische volk heeft geen stem waardoor gewoon de dodelijke wapens van de VS moet ontvangen waardoor iedere keer weer opnieuw veel bloed vloeit in de woestijnen van Somalië. Op vrijdag 22 juni blijken er dit keer 39 mensen gedood.
De Oppositietroepen die naar hartelust worden ondersteund door o.a. Nederland, Frankrijk, Engeland en Frankrijk hebben weer eens opnieuw een bloedbad aangericht onder burgers, naar alle waarschijnlijkheid burgers die zich niet wilden aansluiten bij het gewapend verzet. De goede oude Bush-doctrine doet het ook weer goed in Syrië: je bent vóór of tegen ons. En als je niet voor ons bent, ben je dus tegen en ben je leven niet langer zeker.
Het is altijd weer leerzaam om te zien hoe een dergelijk bericht wordt verdraaid door onze media. Waarom geen kopje "Oppositie Syrië slacht 25 burgers af"? Nee, er wordt ingezet op het idee dat de dode mensen militieleden zouden zijn, waarmee de suggestie wordt gewekt alsof ze het eigenlijk ook wel een beetje verdiend hadden. Vanzelfsprekend wordt niet gesproken over 'mensen die de regering steunen', maar wordt er gesproken over het regime. Het kan er dan nog net af dat er ook mensen tussen zaten die gewoon burgerkleding droegen.
Waarom brengt onze vriend Rosenthal geen persbericht naar buiten waarin hij vragen stelt of het wel zo verstandig is dat Nederland en de EU de oppositie steunt als zij tot soort daden in staat zijn? Waarschijnlijk zijn die brute groeperingen ook verantwoordelijkheid voor de vorige bloedbaden en natuurlijk voor de bloedige aanslagen in o.a. Aleppo en Damascus.
Frankrijk draait helemaal door in haar waanzin om een grootscheepse oorlog te laten ontstaan in Syrië door nu openlijk de militairen van het Syrische leger op te roepen massaal te deserteren. Het ware vredelievende gedrag dat volledig in lijn is met het plan van Annan. Waar is het Frankrijk gebleven dat zich zo kranig en poëtisch verzette tegen de agressie van de VS vóór de illegale invasie in Irak? Daar lijkt niets meer van over.
Opnieuw heeft het gewapend verzet geweigerd het rode kruis toe te laten om gewonden weg te halen en families te laten vluchten uit Homs (1). Inmiddels wordt het wel heel duidelijk dat Saudi Arabië en Qatar niet alleen wapens leveren aan hun Salafistische vrienden in Syrië, maar ook simpelweg de salarissen gaan betalen (in zoverre ze dat al niet deden) van 'hun' leger in Syrië (2).
Terwijl onze Uri Rosenthal zich afgelopen week in alle schijnheiligheid op de borst klopte omdat ze een Russisch schip met gerepareerde Syrische helicopters hadden verhinderd naar Syrië af te varen, zogenaamd om het wapenembargo te ondersteunen, zwijgt onze oorlogszuchtige minister in alle talen als weer eens blijkt hoe de oppositie keer op keer gevoed worden door stromen wapens.
De Libische president Suleiman heeft zich wel opnieuw uitgesproken tegen het gebruik van Libisch grondgebied voor het doorsluizen van wapens naar de indirecte NAVO-Saudi-troepen in Syrië (3). Hij zei dit tijdens een bijeenkomst met de ministers van buitenlandse zaken van Zweden, Polen en Bulgarije.
In Bulgarije is al eerder protest te horen geweest tegen het agressieve beleid van de EU in de richting van Syrië (4). Van Carl Bildt, de minister van buitenlandse zaken van Zweden hoeven we weinig woorden van vrede te verwachten: hij riep in februari 2012 al op tot het afzetten van de Syrische president Assad (5).
Op 13 juni 2012 verscheen een artikel van Radwan Mortada op de Engelstalige Al-Akhbar website (1) waar een erg verhelderend onderscheid werd beschreven tussen drie gewapende verzetsgroeperingen in Syrië. In deze bijdrage zal ik de informatie hierover vanuit dat artikel beschrijven. Met dank aan Sharmine Narwani (volg haar ook via twitter, @snarwani).
De drie groeperingen zijn:
1. Rijal Allah (Mannen van God) Brigade,
2. Het Khalid Ibn al-Walid Bataljon (Moslim Broederschap)
3. Het al-Farouq Bataljon (voornamelijk Salafisten bewapend en gesponsord door Saudi Arabië, geleid door Alaa al-Sheikh)
De eerste groep, de Rijal Allah, beschuldigt de Khalid en de al-Farouq groep ervan dat zij werken voor een buitenlandse agenda. De Rijal Allah heeft politieke connecties en wel met de al-Radeef al-Thawri beweging, een beweging die actief is rond Damascus, al-Rastam, Aleppo en Latakia, welke geleid wordt door Abu Abd al-Rahman. Hij zegt dat deze groepering zo'n 6200 gewapende leden heeft. Ieder lid is geregistreerd. Zij zouden bereid zijn hun wapens neer te leggen als er duidelijke politieke winst te behalen valt onder de bescherming van de Verenigde Naties.
Deze 'Rijal Allah'-beweging werd voorheen geleid door Amjad al-Hameed, een charismatische voormalige deserteerde kapitein in het Syrische leger. Hij werd enkele maanden geleed vermoord, waarschijnlijk door de harde-lijn islamisten omdat hij zich had uitgesproken tegen de groeiende invloed van deze islamisten in de opstand en hun betrokkenheid bij sektarische moorden. Hij werd opgevolgd door een andere gedeserteerde kapitein, namelijk Hudhaifa al-Qasem.
Binnen deze groepen waaronder ook de Umar al-Khattab, Ali Ibn bi-Taleb en Abu Bakr al-Siddiq brigades is er een groeiende ongerustheid over de het gedrag van de extremistische Takfiri rebellen. Ze beschuldigen hen ervan de revolutie te ondermijnen. Er zouden ook een toenemend aantal botsingen geweest zijn tussen de verschillende Rijal Allah-groeperingen en deze Takfiri over de controle in bepaalde gebieden.
Dan is er nog een leider met de naam Abu Abd al-Rahman die er niet in gelooft dat er momenteel genoeg slagkracht is bij de oppositie om de regering omver te kunnen werpen. Hij is eerder een voorstander om via het plan van Annan tot verandering te komen in Syrië. Dit is ook het beleid van de vechters van Ibn al-Sham al-Thaer van de Damascus-platteland Martelaren Brigade.
Abu Abd al-Rahman zegt ook dat er krachten zijn in Syrië die er voor pleiten om Syrië volledig de puin in te schieten en dan zal Syrië uiteindelijk over een jaar of 10-15 wel weer uit de puinhopen omhoog krabbelen. Hij is daar duidelijk geen voorstander van en wil bloedvergieten en anarchie zoveel mogelijk voorkomen.
Hij stelt dat ze ook de macht zouden hebben om de verschillende strijdende partijen bij elkaar te brengen om samen een gezamenlijke positie in te nemen. Volgens hem zijn er al pogingen geweest om contact te leggen met de VN, maar is dat nog altijd niet gelukt. Hij vreest ook dat de wapensanarchie ervoor kan zorgen dat de steun voor de oppositietroepen afneemt.
Hij distantieert zich verder ook van de door het westen opgehemelde Syrische Nationale Raad, omdat zij zich hebben uitgesproken tegen het vredesplan van Annan. Uiteindelijk moet er toch een dialoog komen en de meeste bannelingen buiten Syrië vertegenwoordigen niet de Syrische bevolking.
Om politieke winst te behalen zou er moeten worden toegegeven dat het onmogelijk zal blijken om de regering alleen met wapens ten val te brengen. Dit wordt als een struikelblok gezien aangezien het geïnterpreteerd kan worden als het in de uitverkoop gooien van het 'bloed van de martelaren' door verraders van de 'revolutie'. Hierop reageert een ander door te stellen dat ze juist het bloed van de martelaren eren door verder bloedvergieten te voorkomen en het Syrische volk niet naar de verdoemenis te helpen.
Tot voor kort hadden velen hun hoop gevestigd op een mogelijke internationale interventie, of een coup door een officier die de steun kon krijgen van zowel het volk als de oppositiegroepen, maar de optie wordt inmiddels uitgesloten en er lijkt ook geen spoor te zien van de tweede mogelijkheid.
De twee overblijvende mogelijkheden zijn dan ook: dialoog of de complete ineenstorting van Syrië.
Vandaag is het 298 dagen sinds dr. Baghdadi Mahmoudi onrechtmatig vastgehouden en gevangengezet is in Tunesië. Elke dag laten we een video zien van het wereld-wijde Bevrijd de People’s Secretary, verbrand het bankiers-geld campagne om zijn onmiddelijke en onvoorwaardelijke vrijlating te eisen.
Voor degenen die niet bekend zijn met de achtergrond, zie de aankondiging van het Free The People’s Secretary, Burn The Bankers Money campagne (1) (met links naar diverse talen).
Dokter Baghdadi Mahmoudi werd de positie van Hon. Secretary-General van de International People’s Conference Organization toegekend, op 12 juni 2012, de startdatum van de campagne.
In plaats van slechts op een “Like”knop op sommige sociale media sites te klikken en beter dan tijd te nemen om naar je hoofdstad te reizen om te protesteren buiten de ambassade van Tunesië; neem echte actie en verbrand geld in protest.
De video van vandaag:
De vonk om de echte ‘Revolutie van de Mensen’ in Tunesië te doen ontvlammen en verspreiden is nu van de Tunesische dinar naar de Amerikaanse dollar gesprongen:
Geld, het middel tot controle van de bankiers, is in eerste instantie verantwoordelijk voor het vastzetten van de People’s Secretary. In de volgende video’s zullen we zien hoe het vuur snel in verschillende richtingen verspreid is, over de Atlantische oceaan van Afrika naar Amerika, over de Middellandse Zee naar Europa met nog meer dollarbiljetten die vlam vatten.
De video van morgen zal het eerste vuur in actie, in Moldavië, Oost-Europa, laten zien. Zie hoe de lokale valuta vlam vat en hoe dit als een lopend vuurtje (‘goes viral’ zoals dat tegenwoordig heet ed.) over de hele wereld fiatgeld in vlammen doet opgaan.
De komende dagen zult u meerdere video’s van over de hele wereld zien, omdat we elke dag een nieuwe video zullen plaatsen (2)
Doe mee met de actie! (1) En deel deze video’s met ons.
(vrije vertaling van het artikel op www.Mathaba.net Day 298: Unlawful Incarceration of People’s Secretary – Tunisia Protest Action Continues to Spread)
De bereidwilligheid van de Europese Unie om partij te kiezen in het conflict in Syrië lijkt geen grenzen te kennen. Op 15 juni 2012 werd duidelijk dat de zoveelste ronde van de sancties tegen Syrië werd afgekondigd. Omdat de EU niet wil dat de Syrische overheid erin slaagt om een einde aan het geweld te maken in Syrië door het gewapend verzet te breken, verbieden ze met hun nieuwe sancties nu de export van onder meer gasmaskers, dure sigaren, horloges, auto's en drank.
Ook wordt aandacht besteed aan de Joodse vrees dat chemische wapens in de handen zouden kunnen vallen van groeperingen die er een aanval mee op Israël zouden kunnen opstarten. Daar werd laatst nog over gesproken in het begin van de onderstaande video.
In het gratis metrokrantje van 14 juni waren twee paginagrote advertenties van de spreekbuis van de Saudisch-Amerikaanse buitenlandse politiek, Amnesty International te zien. Het is zonder meer een knap staaltje volksmennerij door te suggereren dat Assad een wrede kindermoordenaar zou zijn en dat Rusland ook nog eens het vermoorden van kinderen zou ondersteunen.
Dit is Amnesty International anno 2012. In plaats van kritiek uiten op al die landen die een gewapende opstand steunen van Wahabistische en extremistische moslimgroeperingen in Syrië, richten ze hun pijlen op Rusland die er altijd naar gestreefd heeft om tot een dialoog te komen tussen de partijen in Syrië. Zonder Rusland zou er niet eens een Annan-missie zijn geweest.
Helaas willen de oorlogszuchtige landen zoals o.a. de VS, Qatar, Turkije en Frankrijk geen vreedzame oplossing, maar willen ze af van president Assad zodat er een soennitische regering kan komen waardoor Iran in een groter isolement komt. Dat door deze tactiek vele duizenden mensen hun leven lieten en sommigen op Houla-wijze werden vermoord door deze extremistische bendes zal Amnesty International een worst wezen. Zij houden het liever simpel en dat betekent: volg de propaganda van het Westen en gooi er nog een paar schepjes bovenop.
Update 20 juni 2012: Lees de fascinerende analyse over de manier waarop Amnesty International sinds de komst van de nieuwe 'interventie-liefhebber', Suzanne Nossel, overgegaan is op stevige oorlogsretoriek (3).
Update 3 juli 2012: Ik ontving een reactie van een publieksvoorlichter van Amnesty International. Je kunt deze reactie lezen op (4), inclusief een wederreactie mijnerzijds. Het is voor mij zo klaar als een klontje dat Amnesty International een lakei is van de grote westerse machten. Peter Storm heeft ook een interessante analyse geschreven over de wijze waarop Amnesty International zich steeds politieker uitlaat en daarbij bewust politiek-gestuurde keuzes maakt, en daarbij partij kiest in binnenlandse conflicten (5).
Update 12 augustus 2012: In een haarscherpe analyse beschrijft Willy van Damme hoe niet alleen Amnesty International een verlengstuk is geworden van de Amerikaanse buitenlandse politiek, maar ook hoe Human Rights Watch is inmiddels geïnfiltreerd met voormalig overheidspersoneel (6).
Update 27 augustus 2012: Er is een ware doorbraak geweest bij Amnesty International. Vanzelfsprekend niet opgestart door de Amerikaanse tak van Amnesty International, maar er wordt inmiddels opgeroepen door de organisatie om landen als de VS, Turkije, Qatar en Saudi Arabië te stoppen met het laten leveren van wapens en geld (7).
(7) Deze link is helaas al snel van de website van Amnesty International gehaald. De doorbraak was toch een zeer tijdelijke illusie teweeg gebracht door een éénmansactie waarschijnlijk.
Op 13 juni 2012 kwam het bericht (1) naar buiten dat de orde weer is hersteld in het district al-Haffah. De gewapende opstandelingen zijn gedood en verjaagd. Wat achterbleef was een stad vol vernietigingen. Zo was het ziekenhuis afgebrand tezamen met allerlei overheidsgebouwen, culturele gebouwen en allerlei privé-eigendommen.
Ze hebben van de stad haast een soort spookstad gemaakt door ook vele burgers uit hun huizen weg te jagen. Dit zijn de soort mensen die worden gesteund door o.a. Saudi-Arabië en Engeland.
Er zijn ook veel geavanceerde wapens buitgemaakt door het Syrische regeringsleger, waarvan we inmiddels wel weten van wie al die wapens komen. Volgens Rusland onder andere ook van de VS, wat Hillary Clinton natuurlijk ten stelligste ontkent.
Ik gun het Syrische leger de kracht om haar burgers weer de veiligheid terug te geven in die plaatsen waar gewapende bendes de macht hebben overgenomen, en daarbij veelal angst hebben gezaaid onder de plaatselijke bevolking.
Laten we ook hopen dat het Syrische volk bestand is tegen een mogelijke brainwashcampagne die de komende tijd gelanceerd zou kunnen worden door het satellietenoffensief (2), waarover ook wordt gesproken door Webster Tarpley in het onderstaande interview van 12 juni 2012:
Op 14 juni mochten ook de VN-waarnemers de stad in nadat ze eerst waren weggejaagd door boze bewoners (3)
UN observer convoy arrives in Syria's Haffeh
A United Nations monitors’ convoy has arrived in the Syrian town of Haffeh, a UN spokeswoman said on Thursday. “Our observers entered al-Haffeh,” Reuters quoted spokeswoman Sausan Ghosheh as saying. Two days earlier, the monitors were forced to turn back from the site due to attacks by angry residents. UN envoy Kofi Annan said on Monday he was worried residents were trapped in Haffeh.
Een Jordaans lid van de VN-waarnemersmissie in Syrië heeft onthuld dat er een aantal voornamelijk westerse VN-waarnemers zijn die informatie vergaren over de Syrische Militaire hoofdkwartieren. Zo zouden video-opnames hebben gemaakt van luchtmachtbasis in Al-Hareh en van een andere militaire basis tussen Nowi en Sheikh al Meskin. Deze Jordaanse officier beschuldigt hierbij vooral het hoofd van de missie, generaal Robert Mood.
Het heeft ergens wel iets logisch: als de westerse landen niets liever willen dan de val van de regering Assad, dan zullen ze vast ook mensen sturen die dat doel kunnen versnellen door informatie te vergaren die kan worden doorgespeeld naar de oppositie die ook door onze Uri Rosenthal van harte wordt gesteund.
Nadat Frau Clinton Rusland ervan had beschuldigd dat het toch wel zeer slecht was om de regering van Syrië helicopters te verkopen, reageerde Rusland ook met steeds fermere taal. Dit keer stelde minister van Buitenlandse Zaken, Sergej Lavrov dat niet alleen Saudi-Arabië en Qatar wapens leveren aan de opstandelingen in Syrië (1), maar dat ook de VS actief kolen op het Syrische vuur gooit door wapens het land binnen te smokkelen (2).
En natuurlijk willen de Europeanen dit soort berichten niet horen en willen ze blijven vasthouden aan de waanbeelden van een regering die haar burgers doodt, maar het wordt inmiddels toch wel erg duidelijk dat Europa, de VS samen met de fundamentalistische golfstaten hier de foute partij spelen door tegen alle internationale regels in een opstand te steunen met geld en ladingen wapens.
Laat Amnesty International en Avaaz daar maar eens petitie over opstarten.
In het onderstaande teletekstberichtje is de kop zoals vanzelfsprekend misleidend, maar er wordt wel melding gemaakt van de opmerking van Lavrov over het bewapenen van de oppositie door de VS.
Op deze manier escaleert de door het westen en de golfstaten gevoedde oorlog in Syrië niet alleen binnen Syrië, maar verplaatst het strijdtoneel zich ook steeds verder naar buiten, en wel als een strijd tussen enerzijds de imperialistische landen in Europa en de VS, samen met hun fundamentalistische oliestaten, tegen anderzijds veel landen in Azië en Zuid-Amerika, onder leiding van Rusland en China.
Het lijkt mij een duidelijke zaak dat de werkelijke aanstichters van het geweld de VS samen met Turkije, Saudi-Arabië en Qatar zijn. Laten we hopen dat we dat in Europa op tijd ontdekken voordat het wellicht echt uit de hand zou kunnen gaan lopen. Laten we onze oorlogszuchtige regeringsleiders aansporen te stoppen met het voeden van deze opstand via geldstromen, logistieke hulp en wapentuig.
In de avond van 13 juni 2012 verscheen nog dit bericht op Russia Today:
"The demand by some countries for Russia to put pressure on the Syrian government to end the violence is a provocation, Russian Foreign Minister Sergey Lavrov said on Wednesday. “The violence should be stopped by everyone,” he said after talks with his Iranian counterpart Ali Akbar Salehi. “If one part of the world community perceives the Kofi Annan plan only as the demand that Russia somehow make the Syrian authorities stop shooting…this attempt is a provocation,” Lavrov stressed. He said the Annan plan was not being implemented. But he added that most of those who are saying the plan does not work “are largely inciting the irreconcilable opposition to continue their armed provocations.”
Het blijft een klus om steeds maar weer opnieuw correcties uit te voeren op de manier waarop de berichtgeving in Nederland en het vrije westen zó enorm gekleurd is ten gunste van de gewapende milities en ten nadele van de Syrische overheid.
Dit keer heeft het Amerikaanse keizerrijk weer eens gesproken, en wel over de levering van helicopters aan de Syrische regering. In het onderstaande teletekstberichtje valt daarover het een en ander te lezen:
Onderaan staat dat de opstandelingen er steeds vaker in slagen om tanks te vernietigen. Terwijl Hillary 'We came, we saw, and then he died' Clinton Rusland ervan beschuldigd 'het geweld te laten escaleren' in Syrië door helicopters te leveren aan het land, worden er geen vraagtekens geplaatst bij hoe het toch mogelijk is dat die gewapende milities over zoveel anti-tankwapens en andere munitie beschikken. Die komen zeker ook uit Rusland?
Er worden regelmatig vondsten gedaan van wapens door het Syrische leger waarbij Clinton op geen enkele manier verwijtend spreekt tegen Saudi-Arabië of Qatar omdat zij het geweld hierdoor laten escaleren. Het zijn juist deze gewelddadige groeperingen die verantwoordelijk kunnen worden gehouden voor de aanslagen, de bloedbaden en de vele moordpartijen tegen Syrische overheids- en veiligheidspersoneel.
Waarom zou Saudi-Arabië en Qatar met de onvoorwaardelijke steun van de VS (en Europa) wel volop wapens mogen aanleveren om een gewapende opstand in een ander land aan te wakkeren, en zou Rusland niet helicopters mogen leveren aan de regering van een land die probeert het hoofd te bieden aan zo'n dergelijke opstand?
Het past allemaal in het spel van het Westen om Rusland, China en Iran neer te zetten als het kwaad die het gruwelijke bewind van Assad steunen, en het westen te profileren als strijders voor de mensenrechten en democratie.
Ook interessant in deze context, een bericht van 12 juni 2012: Foreign Ministry: US Administration Continues Blatant Interference in Syrian Affairs and Open Support for Terrorists (http://www.sana.sy/eng/21/2012/06/12/424977.htm)
Er lijkt geen eind te komen aan de propaganda-machine van het Westen. Zoals eerder al bleek zijn de VN-ers in Syrië nogal goedgelovig (1) en baseren ze zich vooral op de geluiden van de oppositie. Deze milities zijn er natuurlijk op gebrand om het Syrische leger zo zwart mogelijk af te schilderen. Op teletekst verscheen dan ook het onderstaande bericht dat ons zou moeten laten geloven dat het leger kinderen op tanks mee laat rijden om beschietingen te voorkomen. Ook zou het leger kinderen martelen. Misschien kan iemand me vertellen waarom het leger van een land kinderen zou martelen?
Dit past goed in de smerige leugens die rondom Libië en Irak zijn verkondigd. In Libië kwam het absurde verhaal naar voren dat het leger zich zou voleten aan viagrapillen om vrouwen extra goed te kunnen verkrachten. Dat bericht werd zelfs nog serieus verkondigd en opgepakt door het pro-westerse internationale gerechtshof.
We zouden eigenlijk met zijn allen boos moet worden op de manier waarop we door onze media zo in de luren worden gelegd. Zoals Thierry Meyssan al zei in zijn krachtige stuk (2), is het een oorlogsmisdaad om informatie zo te verdraaien, en leugens te verspreiden die ertoe leiden dat er een internationale oorlog kan ontstaan.
Op onze propagandateletekst geen woord over het blokkeren van Syrische TV-zenders via de satelliet door de Arabische monarchieën; geen woord over de aanslag op een Syrische TV-zender. De stem die anders spreekt dan de propagandastem van het westen wordt steeds meer gesmoord. Gelukkig hebben we nog internet, alleen heeft het NOS-journaal en teletekst natuurlijk een groter bereik dan een blogje zoals dit.
De mediawerkgroep Syrië heeft ook aandacht besteed aan dit onderwerp onder de veelzeggende titel: "Syrische Oppositie gebruikt Kindsoldaten" (3,4)
Volgens een bericht van Thierry Meyssan van Voltairenet wordt er een grootscheepse desinformatiecampagne voorbereid in Syrië door de NAVO en de Golfstaten om een staatsgreep te forceren.
Thierry Meyssan verwacht dat mogelijk al vanaf 15 juni de Syriërs niet meer in staat zullen zijn om hun eigen nationale TV te zien. Vanaf dat moment zullen de programma's worden gemaakt door de CIA. Er zullen weer beelden worden getoond van massamoorden waarvan de schuld weer in de schoenen zal worden geschoven van de Syrische overheid.
Er zullen beelden worden gepresenteerd van demonstrerende mensen, regeringsleden die ontslag nemen, en uiteindelijk ook van een vertrekkende president Assad. Er zullen beelden worden gefabriceerd van rebellen die in alle grote steden zullen zijn, en zelfs beelden van een nieuwe regering die zich in het overheidsgebouw aantreedt. Dit is al eerder gebeurd, namelijk ten tijde van de aanval op het Libische Tripoli (4).
Deze desinformatie-campagne wordt rechtstreeks vanuit Washington georchestreerd door Ben Rhodes, de nationale vice-veiligheidsadviseur. De bedoeling van deze aanpak is om het Syrische volk te demoraliseren. Op deze manier zullen de NAVO-landen erin slagen om toch een staatsgreep in Syrië te forceren zonder het land binnen te vallen, vanwege de tegenwerking van Rusland en China in de veiligheidsraad.
Omdat er in Syrië haast alleen met satellieten wordt gewerkt hebben de golfstaten de macht om de Syriërs de programma's aan te bieden die ze willen. Ze hebben de nationale TV-zenders al verbannen van hun satellieten (2), maar hebben dus de mogelijkheid om het Syrische volk te voeden met hun eigen anti-Assad propaganda, die overigens ook naar hartelust wordt verspreid door de Nederlandse media.
Thierry Meyssan
Volgens Meyssan zijn er allerlei bijeenkomsten geweest in plaatsen als Doha en Riyadh van PsyOps-officieren die ingebed zijn in zenders als Al-Jazeera, CNN, BBC, Al-Arabiya, Fox News, France 24 en zelfs MTV. Het is bekend dat deze Psychologische Operaties Eenheden van het Amerikaanse Leger al sinds 1998 actief zijn bij CNN.
De techniek van wederkerige validatie werd toegepast, waarbij alle media elkaar herhalen en herhalen, waardoor leugens zich als een waterval verplaatsen op een manier die plausibel lijkt voor de gewonen burgers. Ook via 40 Wahabistische TV-kanalen wordt opgeroepen om alle christenen naar Beiroet te jagen, en alle Alawieten te doden.
Er zou een bijeenkomst geweest zijn van technici die met computersimulaties fictieve foto's en beelden zouden gaan maken die door de westerse media kunnen worden verspreid. De afgelopen weken zijn er sets nagemaakt in Saudi Arabië van de Syrische presidentiële paleizen, en van de grote pleinen in Aleppo, Damascus en Homs. Dergelijke studios bestaan al in Doha, Qatar, maar waren niet voldoende.
Dan is er nog een bijeenkomst geweest van generaal James B. Smith, een VS-ambassadeur, een vertegenwoordiger van Groot Brittannië en Prins Bandar Bin Sultan (ook wel door de VS-pers 'Bandar Bush' genoemd omdat George Bush hem wel eens zijn geadopteerde zoon noemde).
In deze bijeenkomst werden de media-acties gecoördineerd met die van het vrije 'syrische' leger, waarin de huurlingen van prins Bandar een beslissende rol spelen.
Deze operatie zou al maanden gaande zijn, maar de Amerikaanse Veiligheidsraad zou alles hebben versneld toen duidelijk werd dat president Poetin van Rusland gezegd zou hebben dat hij - indien nodig zelfs met geweld - zal voorkomen dat de NAVO illegaal operaties gaat uitvoeren in Syrië (zie ook (3))
De operatie heeft twee doelen: ten eerste is daar het verspreiden van leugens en valse informatie, en ten tweede het censureren van alle mogelijke reacties.
Het aanpakken van satellietzenders voor militaire doeleinden is niet iets nieuws overigens. Volgens Thierry Meyssan hebben de VS en Europa al Libanese, Palestijnse, Iraakse, Libische en Iraanse TV-kanalen geblokkeerd. Er zijn geen enkele satellitiet-kanalen op een andere plek in de wereld geblokkeerd.
Meyssan haalt vier voorbeelden aan uit het recente verleden waarbij de media op grote schaal valse informatie hebben verspreid:
In 1994 werd in Rwanda door 'Free Radio of the Thousand Hills' het signaal gegeven voor de genocide met de herhaling van 'Vermoord de Kakkerlakken'
In 2001 heeft de NAVO de media gemanipuleerd met een bepaalde interpretatie van de 9/11-aanslagen om zo haar eigen agressie op landen als Afghanistan en Irak te kunnen rechtvaardigen. Het was toen ook al Ben Rhodes die achter het verzinsel van de Kean/Hamilton Commissie Rapport zat over de aanslagen.
In 2002 heeft de CIA vijf kanalen gebruikt (waaronder Televen, Globovision, ValeTV and CMT) om het publiek te laten geloven dat fantoom demonstranten de gekozen president Hugo Chavez hadden gevangen en hem hadden gedwongen af te treden. In werkelijkheid was hij het slachtoffer van een staatsgreep.
In 2011 heeft France 24 gefunctioneerd als een ministerie van informatie voor het Libische NTC (National Transitional Council) volgens een getekend contract. Tijdens de slag op Tripoli, heeft de NAVO valse studiobeelden verspreid via Al-Jazeera en Al-Arabiya, waarbij fantoom beelden werden getoond van Libische rebellen op het centrale plein in Tripoli, terwijl ze in werkelijkheid nog ver weg waren. Hierdoor werden de inwoners van Tripoli ervan overtuigd dat de oorlog was verloren en gaven ze al hun verzet op.
Meyssan stelt dat tegenwoordig de media niet alleen meer oorlogen ondersteunen, maar ook oorlogen maken. Deze procedure schendt het internationaal recht, en wel vooral artikel 19 van de universele rechten van de mens, welke stelt dat iedere wereldburger recht heeft om alle informatie te kunnen verkrijgen via de media.
Ook schendt het enkele resoluties die door de Algemene Vergadering van de VN zijn aangenomen, zoals resoluties 110, 381 en 819 welke verbieden dat er obstakels worden geplaatst die de vrije informatieverstrekking blokkeren (zoals het afsluiten van de Syrische TV-kanalen). Zo spreken de resoluties zich ook uit over dat alle propaganda die een bedreiging vormt voor de vrede en iedere daad van agressie een misdaad is tegen de vrede en de wreedste is van alle misdaden omdat het oorlogsmisdaden en genocide faciliteert.
Verspreid deze informatie naar zoveel mogelijk mensen zodat we met zijn allen niet opnieuw in de val van de NAVO-landen en hun media trappen zoals vorig jaar in Libië.
Update 3 juli 2012: Door de vele aandacht die is gegenereerd door dit thema zou het plan volledig zijn gecanceled. Hieronder een uitgebreide analyse van Thierry Meyssan over de achtergronden van het moeten cancelen van dit grootscheepse propagandaplan:
In (1) kun je een verslag lezen over de manier waarop de gewapende milities te werk gaan in Syrië. Een gezin werd door zo'n 50 gewapende mannen aangehouden. De vrouw werd gedood en hij werd gedwongen mee te rijden naar een afgelegen boerderij in al-Mileha, waar hij een of andere Libische sheikh aantrof die van daaruit fatwas uitspreekt.
Ze hebben hem toen gefilmd met een militair uniform aan waarbij hij werd neergezet als behorende bij de Shabih. Later werd hij in een auto geplaatst met 700 kilo explosieven en vastgebonden aan het stuur met de opdracht om in een controlepost van het leger te rijden. De man, Ahmad al-Jasem, vertelde echter het verhaal tegen het leger, waarna de Syrische explosieve opruimingsdienst de bom onschadelijk kon maken.
In de Nederlandse kranten lees je tegenwoordig steeds vaker dat zogenaamde pro-assad Shabih bendes dood- en verderf zaaien in het land, waarbij ze vooral ook vrouwen en kinderen vermoorden. Het is natuurlijk de bedoeling dat wij ook daadwerkelijk gaan geloven dat deze groeperingen bestaan waardoor de verschrikkelijke slachtpartijen van de door Saudi-Arabië en Europa gesteunde anti-Assad bendes in de schoenen kunnen worden geschoven van de regering van Assad.
Het is een smerige en vuile propaganda-oorlog waarbij onze media duidelijk partij kiezen voor de gewapende milities die het Annan-plan vanaf dag 1 al hebben geschonden omdat zij geen vrede willen, net zo min als dat de VS en Europa werkelijk vrede willen: zij willen de val van Assad en niets minder.
