Tijdens de eerste top van de Arabische Liga in Irak, in twintig jaar, heeft de president van het land, Talibani, krachtige taal gesproken. Zo heeft hij zich sterk uitgesproken tegen buitenlandse inmenging in Syrië (zoals vandaag ook de BRICS-landen stelden tijdens hun bijeenkomst in India (1))
Ook was hij zeer duidelijk over de houding van Irak ten opzichte van Israël. Hij vindt dat ze de Golan-hoogten dienen terug te geven aan Syrië en dat ze zich moeten terugtrekken uit alle bezette gebieden. Hij veroordeelde ook het nederzettingenbeleid van de Joodse staat. Ook sprak hij steun uit aan Soedan die momenteel bedreigd zou worden in haar eigen soevereiniteit.
Het moge duidelijk zijn dat er in de wereld duidelijk een tweespalt aan het ontstaan is rondom Syrië. Aan de ene kant zijn de daar de westerse machten, samen met Turkije en enkele golfstaten die het liefst zo snel mogelijk de regering in Syrië willen afzetten. Deze landen hebben zich verenigd in de groep die zich de 'Vijanden van Syrië' noemen en een bijeenkomst hebben gepland op 1 april in Turkije.
Aan de andere kant staan landen als Irak, Rusland, Brazilië, China, Iran, India, Zuid-Afrika en allerlei Latijns-Amerikaanse landen die opkomen voor vredesonderhandelingen en die zich duidelijk uitspreken tegen de buitenlandse bemoeienis in de interne zaken van een land.
De duidelijke taal van Irak rondom Syrië toont wel aan dat er ook binnen de Arabische Liga verdeeldheid is over de aanpak. Saudi-Arabië en Qatar waren immers fervent voorstanders van het bewapenen van de oppositie in Syrië.
Moammar Gaddafi sprak op zijn karakteristieke wijze in 2008 tijdens een vergadering van de Arabische Liga over de vijandschap tussen de verschillende landen binnen deze Liga. Kijk daarvoor maar eens naar deze prachtige speech. Moge zijn nagedachtenis nog lange tijd mensen inspireren.
De BRICS-landen worden steeds dapperder in hun standpunten. Niet langer laten ze hun oren hangen naar de wensen van de Westerse naties, zoals de Verenigde Staten en de landen in Europa. Rond de bijeenkomst van de BRICS-landen in het Indiase New Delhi zijn er duidelijke stellingnames geuit.
Zo hebben de BRICS-landen (Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika) gezegd dat zij zich niet gebonden voelen door allerlei unilaterale wetgeving van de VS die buiten de Verenigde Naties om menen de wereld te kunnen beïnvloeden en manipuleren. Zo hebben ze te kennen gegeven niet te accepteren dat hun handelsbetrekkingen met Iran worden geschaad omdat de VS zo nodig denkt Iran te moeten boycotten. Hieronder zie je een foto van de ministers van Economische Zaken uit de BRICS-landen (1):
the trade ministers from BRICS countries (L-R) Fernando Pimentel of Brazil, Elvira Nabiullina of Russia, Anand Sharma of India, Chen Deming of China, and Rob Davies of South Africa shake hands as they pose during the BRICS Business Forum in New Delhi on March 28, 2012 (AFP Photo)
Buiten de positie over de handelsbetrekkingen met Iran, hebben de BRICS-landen ook stelling genomen tegen iedere vorm van buitenlandse interventie in Syrië. Laten we hopen dat Zuid-Afrika bij een volgende stemming in de veiligheidsraad ook genoeg 'ballen' heeft om tegen een imperialistische, agressieve inmengings-resolutie te stemmen, want ze lieten China en Rusland laatst de kastanjes uit het vuur halen.
Wat verder nog bedreigend is voor het machtsblok van de Westerse landen in de wereld zijn de plannen van de BRICS-landen om een alternatief op te zetten voor de wereldbank en het IMF. Zij willen leningen kunnen gaan verstrekken in hun eigen valuta, zodat ze niet maar steeds met die dollar en die euro zitten opgescheept. Ook willen ze zich sterk maken voor de VN die als doel heeft veiligheid te garanderen in de wereld, en niet bedoeld is als middel om regeringen omver te werpen in landen (2).
Zoals wellicht wel duidelijk geworden is voor degene die deze blog wat vaker volgen, heb ik een kritische houding ontwikkeld rondom de bedoelingen van de Westerse landen met betrekking tot Syrië en Iran. Het doet me dan ook deugd om te zien dat Iran de nodige vrienden heeft om haar heen, wat het weer lastiger maakt voor het Amerikaanse keizerrijk om Iran op de knieën te krijgen.
Zo volhardt Pakistan in haar wens op de gaspijpleiding tussen Iran en Pakistan (IP-project) te vervolgen, en blijft India ook gewoon doorgaan met het importeren van olie, ondanks de dreigementen vanuit Washington. Ik trof laatst een leuk shot aan van vier presidenten die schijnbaar ook regelmatig bij elkaar komen. Dit keer waren ze in de hoofdstad van Tajikistan, Dushanbe, verzameld om met elkaar van gedachten te wisselen.
(van links naar rechts) Presidents of Pakistan, Iran, Tajikistan and Afghanistan Asif Ali Zardari, Mahmoud Ahmadinejad, Emomali Rakhmon and Hamid Karzai pose for pictures during a meeting in Dushanbe on March 25, 2012.
Het is altijd weer lachen als je de presidentskandidaten van de VS hoort met hun stoere taal. De ene heeft het over het maar meteen bombarderen van Iran, de ander heeft het over wonen op de Maan, en dit keer was onze Mormoon Mitt Romney aan de beurt om het Amerikaanse volk te vertellen dat klaarblijkelijk niet langer Iran de grootste vijand was, maar dat toch eigenlijk Rusland de nummer 1 vijand is van de Verenigde Staten.
Dit kwam nadat Obama tijdens een privé-gesprekje met de Russische president Medvedev vergeten was zijn microfoontje uit te zetten waardoor het hoorbaar was hij zei dat de Russen nog even geduld moesten hebben omdat hij flexibeler kon zijn zodra hij weer herkozen zou zijn.
Dit pakte Romney op door te zeggen dat hij dat toch wel zorgwekkend vind om te horen, omdat Rusland toch zeker een gevaar vormt voor de wereld. Gelukkig is daar nog altijd Amerika, het land van de Internationale Vredesduiven.
Israël heeft zich weer eens van haar beste kant laten zien. Laatst was er een resolutie aangenomen van de VN-Mensenrechtenorganisatie die inhield dat zij een onderzoek wilden uitvoeren in de door Israël bezette gebieden op de Westelijke Jordaanoever (1). Deze resolutie is toch aangenomen, ondanks de steevaste tegenstem van Amerikaans-Israël.
Israël meent echter boven de internationale wet te staan en nadat ze eerder samen met hun Amerikaanse vrienden de VN-organisatie UNESCO hebben geboycot (omdat zij Palestijnen toelieten in hun organisatie), hebben ze nu besloten om de banden met de Mensenrechtenorganisatie UNHRC te doorbreken.
“We are not working with them anymore,” Palmor said. “We had been participating in meetings, discussions, arranging visits to Israel. All that is over.” (1)
Op de foto (afkomstig van (2)), kun je de illegaal door Israël gebouwde nederzetting Al-Khalil zien nabij Hebron.
Misschien wordt het tijd voor Israël om maar meteen helemaal uit de VN te stappen, want echt populairder wordt de Joodse Apartheidsstaat er niet op.
We leven in wonderlijke tijden. Aanvankelijk wilde de Syrische oppositie niets weten van Kofi Annan en zijn vredesonderhandelingen (1), maar inmiddels is de situatie dermate gewijzigd dat ze wat milder lijken te zijn geworden (2,3).
Wat is er toch allemaal gebeurd waardoor zo'n strategiewijziging mogelijk is geworden? Misschien wel omdat er veel Fransen zijn gearresteerd in Homs, waardoor Frankrijk sindsdien wat minder hard aan het schreeuwen is? Misschien wel omdat Homs - het bolwerk van het internationale verzet tegen de regering - volledig ontmanteld is door het regeringsleger, waardoor hun militaire machtspositie is verdampt?
Vandaag liet een andere Parijs lid van de Syrische (inter-)Nationale Raad, naast de Parijse professor Burhan Ghalioun die de club leidt, Bassma Kodmani, weten dat zij het verwelkomen als de Syrische regering meewerkt aan een plan dat een einde maakt aan de onderdrukking en het bloedvergieten (2).
Als de bannelingenregering - die geen enkele legitimiteit heeft om te spreken namens het Syrische volk - nou ook nog serieus gaat praten met Annan, dan ontstaat er misschien een mogelijkheid dat de landen die de regering van Assad de laatste maanden voor rotte vis hebben uitgemaakt, wellicht gaan overwegen om de huidige regering toch weer te erkennen. In het bovenstaande filmpje wordt gesproken over Turkije, die er alles aan zou doen om de regering van Assad te laten vallen.
Als landen als Irak, Libanon en Egypte nu ook weer durven te spreken tegen de machtige oliestaten als Saudi Arabië en Qatar, dan zou er misschien zelfs iets van verzachting kunnen optreden wat betreft de vrij agressieve houding van de Arabische Liga.
Laten we hopen dat we een vredige oplossing mogen gaan meemaken in Syrië, en dat ook de agressie richting Iran tot een halt komt en dat de NAVO snel vertrekt uit de regio en er voor de komende 100 jaar ook niet meer zal terugkomen.
De onderstaande video is gemaakt op 16 maart 2012 met de altijd duidelijke stellingname van Lizzie Phelan, dappere strijdster tegen de propagandamachines van het Westen dat na haar staatsgreep in Libië aast op de troon in Syrië en Iran.
Op 25 maart 2012 werd de negende politieke partij in Syrië ingeschreven die kunnen meedoen met de verkiezingen die op 7 mei 2012 worden gehouden. De geregistreerde partijen zijn nu:
Syria Al-Watan'. the Solidarity, Syria Democratic, al-Ansar, Democratic al-Talea and the Democratic Arab solidarity, the National Development, Syrian National Youth, National Youth for Justice and Development in addition to the parties of National Progressive Front.
Misschien gaan we het nog eens meemaken dat we dit soort berichten groot in de Volkskrant kunnen gaan lezen, en dat Nederland zich vol vertrouwen inzet om deze democratische beweging van harte te ondersteunen.
Thierry Meyssan had ten tijde van zijn verblijf in het Rixos hotel in het Libische Tripoli al duidelijk gemaakt dat er onder de journalisten duidelijk mensen van de geheime diensten actief waren.
Nu zijn er ook in Syrië geluiden naar buiten gekomen van allerlei Amerikanen van geheime diensten die zich ophouden onder journalisten om zo hun staatsondermijnende werk te kunnen verrichten. In een filmpje dat op 23 maart 2012 naar buiten kwam kwam een van deze mensen onder de aandacht. Het betreft Tim Crocket die als 'security advisor' bij CNN werkt.
(Op de foto staat linksonder Tim Crocker, maar dat moet zijn Tim Crocket zoals in het midden). Deze man verschijnt ook in de onderstaande video, die toont dat de camera's van CNN al liepen vóórdat er een aanslag op een pijpleiding zou plaatsvinden in Homs.
Op (1) wordt zelfs gesuggereerd dat CNN niet alleen medeplichtig was in deze opname, maar dat ze ook zelfs verantwoordelijk zouden zijn voor deze actie, als een middel om de wereldopinie verder te draaien in de anti-Assad richting, en voor die lieve gewapende opstandelingen.
Als we ergens horen dat er Amerikaanse journalisten op pad zijn, dan is het tegenwoordig dus handig om daarbij in je achterhoofd te hebben dat er dan ook vast een stelletje geheime agenten meelopen die niet alleen ervoor zorgen dat er gekleurde beelden naar buiten komen, maar ook hun best doen om de gewenste beelden eventueel te forceren.
Nu hadden we dan eindelijk een begin van een vredesproces in Syrië doordat de veiligheidsraad van de Verenigde Naties een resolutie/besluit hadden aangenomen waarin werd opgeroepen tot een staakt-het-vuren van alle partijen in het conflict, waarbij Kofi Annans missie ook werd gesteund om zo tot een vreedzaam akkoord te kunnen komen. Ook humanitaire organisaties zouden toegang krijgen.
En wat doet de Europese Unie? Die knallen er nog eens enkele sancties bovenop om het vredesproces een hart onder de riem te steken, of kunnen we misschien eerder spreken over een trap onder de gordel?
Unsere Uri heeft nog eens gezegd dat de EU door deze nieuwe, inmiddels 13e ronde van sancties, een 'duidelijke boodschap afgeeft, namelijk dat de regering dient af te treden'. (1) We weten van de EU dat zij hebben gekozen voor de tegenpartij, die hartelijk voor gewapend optreden in het land kiest, namelijk de Syrische Nationale Raad, die overigens haast door niemand in Syrië zelf wordt erkend.
In deze dertiende ronde is nu ook toegevoegd dat bijvoorbeeld de vrouw (Asma al-Assad, zie foto van Joe Klamar) en moeder van president Assad niet meer naar Europa mogen reizen.
Volgens enkele berichten die via Lizzie Phelan en Baisel Mohaisen (2) naar buiten zijn gekomen lijkt het westen te spelen met een dubbele agenda. Omdat hun bolwerk in Homs is gevallen, lijkt een militair optreden niet meer zo waarschijnlijk, waardoor ze enerzijds de schijn moeten wekken voor vrede te zijn, maar anderzijds willen ze nog wel zo snel mogelijk de regering laten vallen.
Terwijl er enkele weken geleden nog felle verwijten en woorden als 'disgusting' werden gebruikt door mevrouw Rice en andere vertegenwoordigers van het Westen, lijkt de houding van Rusland en China er nu toch toe geleid te hebben dat het Westen eigenlijk min of meer de positie van deze landen heeft overgenomen.
Ondanks alle anti-Rusland propaganda in onze kranten waarin werd gesteld dat Rusland zou kiezen voor de zijde van Assad en dergelijke, is het Russische standpunt het standpunt van de veiligheidsraad geworden. Er wordt niet meer gesproken over militair ingrijpen of extra sancties. Het gaat nu over een algemeen staakt-het-vuren waarbij er niet meer wordt ingezet op alleen een staakt-het-vuren van één partij.
Het nogal typische idee om het Syrische leger zich te laten terugtrekken uit de steden zodat de gewapende rebellen de macht konden overnemen is verdwenen. Dit lijkt allemaal prima te passen bij de 5 punten die Rusland ook overeen kwam met de Arabische Liga, zoals ook het punt van de humanitaire missie (1)
Wat zou er zijn gebeurd dat er een dergelijke omslag is gekomen? Is de agressieve westerse positie niet langer vol te houden vanwege de brute bomaanslagen die door het gewapende verzet zijn gepleegd die vele burgerdoden tot gevolg hebben gehad? Is het de uitstraling en invloed van Annan, die krachtig en mild zijn stem heeft ingezet met daarbij de redelijkheid en het VN-handvest aan zijn zijde? (2)
Toch weet je het maar nooit bij de westerse machten. Zij blijven natuurlijk sluw en azen op een mogelijkheid om toch de regering van Assad te kunnen laten vallen. Zou er toch niet ergens een klein paragraafje zijn toegevoegd die ze kunnen misbruiken om toch iets te kunnen uithalen zodra het leger een gewapende Syrische rebel doodt?
Uit (3) blijkt dat de veiligheidsraad ook unaniem de aanslagen heeft veroordeeld die laatst hebben plaatsgehad in Damascus en Aleppo. De VN-ambassadeur van Rusland, Vitaly Churkin heeft nogmaals gezegd dat de positie van Rusland niet is veranderd om tot deze resolutie te komen.
Nadat zelfs Human Rights Watch niet meer kon ontkennen dat zeker ook het gewapend verzet in Syrië flink de beul uithangt (1) spreekt Bashar Ja'afari, de vertegenwoordiger van Syrië opnieuw uit dat de Syrische oppositie niet homogeen en bovendien haar instructies krijgt van Qatar, Saudi Arabië, Turkije, Frankrijk en de VS (2).
Hieronder volgt een interview met de heer Ja'afari van ruim 11 minuten:
Hij zegt dat er inmiddels al 2500 Syrische officieren en soldaten zijn gedood door de oppositie sinds het begin van de opstand. Hij noemt ook de dubbele standaarden van de westerse landen met betrekking tot de geldigheid van de stemming van de Algemene Vergadering van de VN. Zo waren 135 landen voor de erkenning van Palestina, maar dat is volledig genegeerd. Toen er 137 landen stemden om Syrië te veroordelen leek het genoeg reden om met geweld op treden, voor de westerse landen.
Gelukkig zijn er in de wereld ook nog burgers die niet meteen meedoen met het vijandige taalgebruik van menig politicus. In Israël is een leraar een initiatief begonnen om juist te werken aan verbroedering tussen het Israëlische volk en het Iraanse volk. Lees er meer over op (1).
Het zijn vooral dit soort burgerinitiatieven die we nodig hebben om de waanzin te stoppen van degene die ons zouden horen te vertegenwoordigen, maar die eerder bezig lijken te zijn met hun eigen machtsspelletjes.
(ge-update op 25 maart 2012 met tweede brief van de heer ten Broeke en mijn derde brief)
Op 20 maart 2012 ben ik eens in de pen geklommen om een bericht te sturen naar een partijgenoot van VVD-minister Uri Rosenthal, de heer Han ten Broeke, om toch eens wat vragen te stellen over het typische Nederlandse beleid ten opzichte van Syrië. Han ten Broeke, tweede kamerlid, heeft buitenlandse zaken in zijn takenpakket.
Geachte heer Ten Broeke,
Met enige verbazing neem ik kennis van de houding van de Nederlandse Regering t.o.v. de situatie in Syrië. Wellicht kunt u me uitleggen waarom Nederland zich niet inzet voor een dialoog tussen de verschillende partijen in het land?
Waarom kiest Nederland zo duidelijk partij voor een groep bannelingen (de Syrische Nationale Raad) onder leiding van een professor van de Sorbonne-universiteit in Syrië, een groep bannelingen die niet eens wordt erkend door de strijdende partijen in Syrië zelf?
Waarom ondersteunt Nederland/EU de rol van Kofi Annan niet meer door de Syrische Nationale Raad te dwingen aan de onderhandelingstafel deel te nemen?
Waarom spreekt Nederland zich niet duidelijk uit tegen de bewapening van de opstandelingen door Saudi Arabië?
De houding van de VVD hierin lijkt me niet gericht op het eindigen van het geweld in Syrië, maar lijkt eerder te leiden tot verdere escalatie, zeker nu miljoenen mensen in Syrië zich hebben uitgesproken voor een vertrouwen in het democratisch proces en de verkiezingen van 7 mei aanstaande waar nu ook andere politieke partijen aan mogen deelnemen.
Enkele dagen later ontving ik het onderstaande antwoord van de heer ten Broeke waaruit duidelijk blijkt dat de VVD de hoofdverantwoordelijkheid legt bij de Syrische regering:
"Uw betrokkenheid is natuurlijk prima, maar u gaat er gemakshalve wel even aan voorbij dat er een burgeroorlog woedt in Syrië, waarbij de president het tegen een deel van zijn eigen bevolking heeft opgenomen. Nederland heeft, bij monde van minister Rosenthal en met algehele instemming van het Nederlandse parlement, direct opgeroepen tot einde geweld en sancties ingesteld om het regime-Assad onder druk te zetten. Eind Augustus heeft Nederland al opgeroepen tot het vertrek van Assad, vanwege zijn evidente verantwoordelijkheid voor de misdaden die worden gepleegd.
Nederland heeft juist niet voorop gelopen met het erkennen van een vorm van oppositie, omdat inderdaad aanvankelijk onduidelijk was wie dit zijn. Ondertussen is dat moment gepasseerd,. En alhoewel er inderdaad vraagtekens te zetten zijn bij sommige onderdelen van die oppositie, is oppositie tegen Assad al gelegitimeerd vanwege zijn gebruik van geweld.
De VVD en het gehele Nederlandse parlement en ook de nederlandse minister van Buitenlandse zaken steunen wel degelijk de pogingen van Kofi Annan om een (tijdelijk) staakt het vuren te bereiken.
Vr gr
Han ten Broeke
(25 maart 2012)
Geachte heer ten Broeke,
Dank voor uw reactie. U stelt in uw brief dat het aanvankelijk onduidelijk was die de oppositie in Syrië nu was, en dat dat punt gepasseerd zou zijn. Het Vrije Syrische Leger erkent de Syrische Nationale Raad van Bannelingen niet, 5 andere oppositiepartijen erkennen deze bannelingenraad evenmin (1). Kunt u mij één oppositiegroepering binnen Syrië noemen die deze door de EU erkende raad van Bannelingen wél erkend?
Het doel van Nederland is het laten vallen van een regering in een soeverein land, die optreedt tegen gewapend verzet. De minister heeft dat afgelopen week nog gezegd na afkondiging van een nieuwe reeks sancties t.o.v. Syrië, één dag nadat de veiligheidsraad akkoord ging met een gezamelijke steun voor het vredesproces o.l.v. Kofi Annan, waar nu ook Rusland en China mee instemden, omdat dit VN-besluit geweld van beide partijen afkeurde (2).
"With this new listing we are striking at the heart of the Assad clan, sending out a loud and clear message to Mr. Assad: he should step down," Dutch Foreign Minister Uri Rosenthal said on the sidelines of the EU ministers' meeting in Brussels, Reuters reports. The new round of sanctions is being added to previous restrictions, aimed at isolating Assad. Those include an arms embargo and a ban on importing Syrian oil to the EU.
Terwijl u spreekt over een burgeroorlog in Syrië, lijkt Nederland alleen het geweld van één partij in het land af te straffen, en haar ogen dicht te knijpen voor de gruweldaden van deze oppositiegroepen zoals laatst nog door Human Rights Watch gemeld zijn. Waarom steunt Nederland niet de democratische verandering van de grondwet en de eerste komende verkiezingen op 7 mei waarin voor het eerst allerlei politieke partijen mogen meedoen? Waarom zo'n agressief beleid?
Ik merk dat ik me een beetje schaam voor het Nederlandse beleid dat eerst zich bruut uitspreekt tegen de rol van Rusland en China in de VN, om enkele weken later te zwijgen over een VN-resolutie die juist die punten van Rusland en China in zich heeft, namelijk een algeheel staakt-het-vuren. Het Russische en Chinese standpunt is nu dus eigenlijk het wereldstandpunt geworden.
Op 25 maart 2012 kreeg ik een tweede reactie van de heer ten Broeke, waarbij ik wil zeggen dat ik het erg waardeer dat hij de tijd heeft genomen om nogmaals te reageren op mijn mail. Ook al zijn er de nodige verschillen in onze zienswijze vind ik dit zeker een positief punt.
Hieronder volgt de tweede mail:
Geachte heer,
U interpreteert op verschillende wijzen verkeerd wat ik heb geprobeerd te zeggen.
1) in het begin was het onduidelijk (en nog steeds bestaan er gerede twijfels) wie de oppositie vormen, Nederland steunt weliswaar de oppositie (va NGO's en met communicatie-apparatuur), maar zie wel degelijk ook de gevaren van en bij die oppositie, om over het Free Syrian Army maar te zwijgen. De gruweldaden aan de zijde van de FSA werden nu juist ook door Rosenthal erkent, hetgeen hem op nogal wat kritiek is komen te staan.
2) Nederland vindt dat Assad niet langer legitiem is. Wat u het beteugelen van een interne opstand lijkt te noemen, is simpelweg enorm geweld tegen de eigen bevolking die naar schatting 8.000 geregistreerde doden ten gevolg heeft gehad. Assad zet zwaar legermaterieel in tegen de eigen bevolking en pleegt daarmee misdaden tegen de menselijkheid. Elke verdediging van dit verschrikkelijke regime is een gotspe. Daar zou ik me voor schamen.
3) de reden dat door Nederland niet zondermeer voor de oppositie wordt gekozen is echter dat wij zeer wel weten dat Assad bij een groot deel van de bevolking op steun kan rekenen, mede ook omdat men een Islamitische dictatuur of sektarische etnische afrekening vreest na de val van Assad. Daarom propageert Nederland ook dat de oppositie aan tafel gaat, zoals Annan voorstelt
4) Nederland ondersteunt juist alle initiatieven van Annan. Zeer nadrukkelijk zelfs.
Kortom, wij zien wel degelijk de andere kant van de zaak. Het is ook goed dat die kant in de Nederlandse pers langzaam aan wat aandacht krijgt. Maar dat doet niets af aan het feit dat een staakt het vuren in eerste instantie van regeringszijde moet komen en overigens dat Assad elke legitimiteit in de ogen van de internationale gemeenschap terecht heeft verloren. Met of zonder hem wordt er nu getracht een oplossing te forceren. Ook de Russen lijken dat in te zien. Daar is onze hoop nu op gevestigd.
Han ten Broeke
Tweede Kamerlid VVD
In mijn derde brief naar de heer ten Broeke benoem ik enkele media-verdraaiingen en stip daarbij ook aan dat de positie van Nederland waarbij het niet-legitiem verklaren van de regering van Assad wel eens zou kunnen botsen met de onderhandelingen van Kofi Annan, die alleen door te onderhandelen wel de legitimiteit aanvaardt van de Syrische regering. Zou de rol van Kofi Annan dan werkelijk een doorn in het oog worden van het beleid van de EU, de VS en de Golfstaten die azen op de val van de regering Assad? (1). Hier is de derde brief, gedateerd, 25 maart 2012:
Geachte heer ten Broeke,
Allereerst mijn dank voor de tijd die u vrijmaakt om de positie van de VVD en wellicht het hele Nederlandse parlement te verhelderen.
Persoonlijk volg ik de Russische media nauwgezet waardoor ik een redelijk goed beeld heb van de positie van Rusland in zake Syrië. Vitaly Churkin, de VN-vertegenwoordiger van Rusland heeft afgelopen week nog eens gezegd dat de positie van Rusland ten opzichte van Syrië in het geheel niet gewijzigd is. Als U stelt dat de positie van Rusland ten opzichte van Syrië wel is gewijzigd, is dat in mijn ogen dan ook onjuist. De rest van de VN is eerder richting Rusland opgeschoven (1).
Van de 8000 geregistreerde doden zijn er tussen de 2000 en 2500 mensen van het Syrische leger en politie-functionarissen. Een gegeven dat vaak onderbelicht blijft in deze discussie. Ook zijn de nodige burgers door het gewapende verzet gedood (zie bijvoorbeeld 2)
U stelt verder dat de Nederlandse regering de bemiddelingspoging van Kofi Annan nadrukkelijk ondersteunt. Een onderdeel van een serieuze bemiddelingspoging met als doel de terugkeer van vrede in Syrië, is dat beide partijen ook serieus worden genomen. Wat wordt de positie van Nederland als Kofi Annan stelt dat de huidige regering van Assad wel degelijk legitiem is? Je zou kunnen zeggen dat alleen al het feit dat hij spreekt met de regering een erkenning is van de legitimiteit van zijn regering.
In hoeverre kun je spreken van het ondersteunen van vredesoverleg als Nederland - samen met de EU - de regering niet eens meer erkent? Zou een neutralere positie dan niet gepaster zijn? Waarom zet Nederland en de E.U. de Syrische Nationale Raad niet onder druk om deel te nemen aan de vredesonderhandelingen. Dat zijn immers toch de vertegenwoordigers van Syrië volgens de landen van de Europese Unie?
U spreekt over het gebrek aan legitimiteit van de Syrische regering volgens de internationale gemeenschap, waarbij u schijnbaar grootmachten als Rusland en China niet tot deze internationale gemeenschap rekent.
Vandaag is bekend geworden dat er inmiddels zich al negen nieuwe politieke partijen zich hebben opgegeven voor de democratische verkiezingen van 7 mei 2012. Is dat ook niet iets om toe te juichen? (3)
Ook al zijn er verschillen in onze zienswijze over de situatie in Syrië, wil ik nogmaals benadrukken dat ik het erg waardeer dat u wel het gesprek aan gaat.
In hoeverre is het Nederlandse buitenlandse beleid niet het persoonlijke beleid van de minister van Buitenlandse zaken zelf, die zich klaarblijkelijk bij niemand hoeft te verantwoorden voor zijn wel erg Amerikaans-Joodse houding.
UPDATE 21 MAART 2012: De veiligheidsraad heeft een ander standpunt ingenomen dan het standpunt van Nederland; sterker nog: de veiligheidsraad heeft een resolutie aangenomen die volledig overeenstemt met de positie van Rusland en Annan. Hoe gaat Uri Rosenthal zich hieruit praten? zie: http://iraansnieuws.blogspot.com/2012/03/oorlogstaal-uit-vn-resolutie-voor-syrie.html
In zake Irak zijn de Inlichtingendiensten misbruikt om een oorlog te kunnen forceren. Dit keer lijkt hetzelfde te gebeuren. Ook al hebben zowel de CIA als de Mossad gezegd dat er geen sprake van is dat Iran nucleaire wapens ontwikkelt, of ook maar de wens heeft dat te doen, wordt er toch door de politieke machthebbers in Washington, Tel Aviv en Londen ingezet op een confrontatie met Iran.
Zo zijn op 17 maart dertig Iraanse banken afgesloten van het internationale digitale bankennetwerk dat SWIFT heet. Hoever willen de westerse Imperialistische machten gaan om Iran klein te krijgen? Lokken ze wellicht een eerste actie uit van Iran, om zodoende hardhandig met hun overweldigende militaire macht terug te kunnen slaan?
Waar zijn de vredesgroeperingen, waar zijn de anti-oorlogscoalities? De wereld lijkt te zwijgen terwijl een brute oorlog op het punt staat gevoerd te gaan worden, volledig in gang gezet door de Westerse wereld samen met de Iran-haters uit Saudi Arabië en Qatar.
Er lijkt zich een keerpunt af te tekenen in de ontwikkelingen rondom Syrië. Het wordt steeds duidelijker dat landen als Saudi Arabië openlijk wapens leveren aan het gewapend verzet in het land, en dat dit ook oogluikend wordt toegestaan door de imperialistische machten die ook streven naar een machtswisseling in Syrië (1).
Door het daadkrachtige optreden van het Syrische leger zijn er steeds minder plekken in het land waar de gewapende Al-Qaida gelieerde krachten hun positie kunnen handhaven. Steeds meer wint het sentiment onder de bevolking dat er dient te worden ingezet op een vredige overgang naar meer democratie (2), en tegen de enorme buitenlandse bemoeienis met wat er in het land gebeurt.
Een vredige overgang naar meer democratie is wel het laatste wat mensen als Uri Rosenthal, William Hague en Hillary Clinton wensen voor Syrië, omdat dan namelijk de huidige machthebbers aan de macht blijven, en dat is niet de bedoeling van de westerse inzet.
Basel Mohaisen spreekt in een interview met Lizzie Phelan (3) over de recente bomaanslagen in Damascus en Aleppo (in het weekend van 17-18 maart 2012) als een teken van wanhoop van de opstandelingen om door bomaanslagen te plegen in de meest dichtbevolkte gebieden van Syrië nog meer verwarring en chaos te scheppen om zodoende het land toch in de greep van de angst te houden.
Als immers de rust zou terugkeren in het land staat het gewapend verzet met lege handen en is hun opzet mislukt en zal ook de internationale steun niet voldoende meer zijn om een staatsgreep te kunnen plegen.
Ook al wil het westen graag een eind maken aan de regering van Assad, toch zit het ze niet helemaal mee. Ten eerste willen Rusland en China niet meewerken, ten tweede worden er allerlei bomaanslagen gepleegd door de lievertjes van het Westen; verder verdenkt Human Rights Watch nu uiteindelijk ook het Vrije Syrische Leger ervan om te martelen, zijn er massale pro-hervormingen/pro-Assad demonstraties en als klap op de vuurpijl hebben 5 oppositiegroepen in Syrie zich vooral verenigd om een blok te vormen tegen de Syrische Nationale Raad, die club van buitenlandse Syriërs die zich voordoen als vertegenwoordigers van het Syrische volk.
(the liberal National Movement for Change, the Islamist Movement for the Fatherland, the Bloc for Liberation and Development, the Turkmen National Bloc, and the Kurdish Movement for a New Life. The group would act independently from Syrian National Council, but says it was “not set up in opposition to anyone other than Assad's regime, but rather to unite the opposition outside the SNC.")
Ondanks al de oorlogsretoriek en de ongekende unilaterale sancties tegen de olie-export van Iran hebben de Israëlische en Amerikaanse geheime diensten toegegeven dat ze geen enkel bewijs hebben dat Iran zou werken aan atoomwapens.
Luister en kijk naar de speech van Carlos Martinez in Londen op zaterdag 17 maart 2012 waarin hij
spreekt over oorlogstaal van de imperialistische landen gericht op het ten val brengen van de huidige regering in Syrië.
Hieronder een afbeelding van de ministers van buitenlandse zaken van Groot-Brittanië, William Hague, en onze Uri Rosenthal. Hier zie je ze samen plannetjes bekokstoven om een staatsgreep in Syrië een grotere kans van slagen te geven. Ze negeren daarbij stelselmatig het geweld van hun groen-wit-zwarte troepen in het land, ook negeren ze het feit dat veel Syriërs niets moeten hebben van al het geweld en Assad een kans willen geven om de hervormingen verder door te voeren (1). Op 7 mei zijn de eerste verkiezingen gepland waarbij ook andere partijen dan de Alawieten mogen deelnemen.
Ook de Franse minister van Buitenlandse Zaken, Alain Juppé liet van zich horen door te pleiten voor meer eensgezindheid onder hun oppositietroepen. Sommige Syrische oppositieleden beschuldigen de Syrische Nationale Raad - de lieveling van het Westen - ervan alleen te werken voor de belangen van het Westen (2).
Op 15 en 16 maart 2012 zijn er grote demonstraties geweest waar mensen zwaaiden met de huidige Syrische vlag, en niet die van Uri Rosenthal's favorieten. Vanzelfsprekend kwamen deze demonstraties niet of nauwelijks in de picture in Nederland. Hieronder een video en enkele foto's met de bronnen erbij.
Op de Syrische SANA-nieuwssite (4) wordt gesproken over miljoenen mensen die demonstreerden. Op deze pagina kun je foto's aantreffen van allerlei Syrische steden waar klaarblijkelijk tegelijkertijd werd gedemonstreerd tegen buitenlandse inmenging en voor het hervormingsbeleid van Assad en tegen verdere escalatie van het geweld in het land.
Zo zouden er demonstraties zijn geweest in Aleppo, Lattakia, Tartous, Sweida, Raqqa, Daraa, Deir Ezzor, Hasaka. Waarom zien we dit soort beelden niet op het 8-uur journaal in Nederland? Voor de degene die het allemaal niet zo gevolgd hebben; Uri Rosenthal kiest niet partij voor deze mensen maar voor de tegenstanders ervan die een andere vlag willen introduceren in Syrië. Hij geeft hen ook de meest geavanceerde computertechnologie om hun doel te verwezenlijken, namelijk machtsovername in Syrië (5).
De machthebbers in de EU lijken een nieuwe vijand gemaakt te hebben: dit keer hebben ze Hongarije tegen het haar in gestreken en de Hongaren houden daar niet van. De Premier van Hongarije, Viktor Orban, zei dat hij er niet van gediend was om door de EU als een soort van kolonie behandeld te worden.
Hij voegde eraan toe dat de Hongaren hun onafhankelijkheid of hun vrijheid en hun grondwet niet zouden opgeven. "Vrijheid betekent dat wij bepalen welke wetten ons leven regelen, en dat wij bepalen wat belangrijk is en niet, met een Hongaars perspectief dat het ritme van onze Hongaarse harten volgt." sprak hij duizenden Hongaren toe op een plein in Boedapest.
Maandag hebben de ministers van financiën geen 495 miljoen euro's aan Hongarije gegeven die ze zouden krijgen in het kader van ontwikkelingsprojecten, omdat Hongarije haar begroting niet op orde heeft.
Vanaf 17 maart 2012 zou het dan werkelijk zover zijn dat de swift organisatie is gezwicht onder de druk van de Europese Unie en de VS om allerlei Iraanse Banken niet langer toe te staan gebruik te maken van hun internationale bankuitwisselingssysteem (1,2)
Dit bericht werd al eerder gegeven (3), maar nu lijkt het dan werkelijk te gaan gebeuren. In het onderstaande verslag wordt ook duidelijk dat deze actie de nodige consequenties kan hebben voor landen die handelen met Iran, waarbij qua Europa vooral de aandacht uitgaat naar Spanje.
In een bericht dat verscheen op RT (1) kwam naar voren dat er twee dissidenten uit de Syrische Nationale Raad zijn gestapt. Zij hebben dat gedaan omdat ze vinden dat deze Raad een illusie is die vooral wordt voorgezeten door een paar autocraten die veelal van mening verschillen met de activisten binnen Syrië zelf.
De Syrische Nationale Raad, die door onze Uri ook is erkend als vertegenwoordiger van het Syrische volk, is een groepje bannelingen die wordt voorgezeten door een Parijse professor. Zij worden vooral gebruikt als marionetten voor Westen om de mythe van democratisering luister bij te zetten en zo een machtswisseling in Syrië te kunnen forceren.
Update 16 maart 2012: de groep van dissidenten die volgens (2) uit drie man bestond zeiden ook dat de Syrische Nationale Raad vooral haar best doet om de wens van buitenlandse mogendheden te behartigen. Zij zeiden dat ze niet verantwoordelijk willen zijn voor nog meer geweld in Syrië. Alain Juppé, de Franse minister van Buitenlandse Zaken, heeft op vrijdag 16 maart er nogmaals voor gepleit om de Syrische oppositie te laten samenwerken onder de vlag van hun professor Ghalioun van de Parijse universiteit.
Al eens eerder was het me opgevallen dat Amnesty International zich mengde in internationale politieke agenda's. Lees er meer over op (1). Zo is het bekend dat ze een warm pleitbezorger waren voor de westerse staatsgreep in Libië, waar ze later toch over zeiden dat er ook wel veel mensenrechtenschendingen plaatsvonden door de 'rebellen'. Kijk maar eens hoe ze een begraafplaats vernielen in Benghazi (2) of hoe ze zwarte mensen dwingen de Jamahiriya-vlag van Libië op te eten (3).
In Syrië lijkt het niet veel anders: veel van de gewapende opstandelingen gaan als beesten tekeer. Gisteren nog zouden er 15 onschuldige burgers zijn omgebracht door bendes die huizen binnenstormen en daar vervolgens iedereen overhoop knallen (4). Laatst is er ook nog een voormalig Syrisch bokskampioen neergemaaid (5).
Toch meent Amnesty International opnieuw partij te moeten kiezen in de situatie in Syrië. Vandaag kreeg ik opnieuw een oproep voor een petitie in mijn mailbox, die gericht is op Rusland, om het land zover te krijgen mee te doen met de machten van het westen om de gewapende oppositie te steunen en de regering van Syrië te laten vallen.
Het lijkt wel alsof er een andere wind waait bij Amnesty International sinds de komst van de nieuwe directeur, Suzanne Nossel (6, foto), in januari 2012, die meer in lijn is met de propaganda-machine van de Verenigde Staten zelf. In haar C.V. viel me op dat ze actief voor de VS heeft gewerkt in de VN om allerlei 'humanitaire resoluties' te helpen vorm te krijgen, waaronder ook die in Libië, én in Syrië.
"At the State Department, Nossel played a leading role in U.S. engagement at the U.N. Human Rights Council, including the initiation of groundbreaking human rights resolutions on Iran, Syria, Libya, Cote d'Ivoire, freedom of association, freedom of expression and the first U.N. resolution on the rights of lesbian, gay, bisexual and transgender persons." (6)
Het heeft er alle schijn van dat Suzanne Nossel haar werk dat ze voor de Amerikaanse overheid deed nu met het hetzelfde enthousiasme doet namens Amnesty International. Met andere woorden, Suzanne Nossel lijkt een sterke pleitbezorger voor de Amerikaanse buitenlandse politiek. Alleen jammer dat ze hierdoor het mooie blazoen van Amnesty International ernstige schade toebrengt.
DE IMPERIALISTISCHE PETITIE VAN AMNESTY INTERNATIONAL
Ik wil toch nog even wat aandacht schenken aan de petitietekst om mijn argument wat meer kracht bij te zetten (8).
"Well over 6,500 Syrians are reported to have been killed and many more have been injured since largely peaceful protests began in Syria in mid-March 2011. As documented in a new Amnesty International report, the scale of torture and ill-treatment by security forces, army and pro-government armed gangs has risen to a level not witnessed in Syria for years."
Wat hierbij niet genoemd wordt zijn de duizenden gesneuvelde soldaten en al de burgers die door de anti-regeringsbendes zijn gedood. Hier wordt opeens zelfs gesproken over gewapende pro-regeringsbendes.
Additionally, Amnesty International has secured satellite images from Homs and Hama which show clearly that armed forces have not been removed from residential areas, as demanded by the U.N. General Assembly resolution from mid-February. The analysis of imagery identifies military equipment and checkpoints throughout Homs, and field guns and mortars actively deployed and pointing at Homs.
Ze wekken hierbij de indruk dat er een veiligheidsraadresolutie zou zijn geschonden door Syrië, wat niet het geval is omdat er geen veiligheidsraadresolutie is goedgekeurd hierover. Natuurlijk zit het leger volop in Homs omdat ze de gewapende opstandelingen uit de stad willen hebben. De resolutie van de Algemene Vergadering is niet bindend.
Daarbij komt dat de Algemene vergadering in mijn ogen ernstig is gehersenspoeld door de westerse/Qatari-media die de boodschap maar bleven verkondigen van het brute leger tegen de vredelievende demonstranten. Een leugen die niet langer is vol te houden gezien de ernstige misdaden die ook zeker door de gewapende opstandelingen zijn gepleegd. Er zijn zelfs journalisten die ontslag hebben genomen bij het Qatari-propagandabureau Al-Jazeera (9, zie video hieronder)
Ze hebben dat ook aardig voor elkaar gekregen door de wijk Baba Amr uit te kammen. Sommige mensen in Syrië vragen juist het leger om harder op te treden omdat ze geen gewapende bendes in hun steden willen hebben (10) . We weten allemaal wat er met Libië is gebeurd, dat wens je geen enkel land toe.
Additionally, the images show the shelling of residential areas in Homs, concentrated on the Baba Amr neighborhood. Artillery impact craters are visible in large sections of Baba Amr, from where Amnesty International has received the names of hundreds killed throughout the period of intense shelling. In Hama, the images reveal an increase in military equipment over the last weeks.
Na Homs is het de bedoeling van het leger om ook Hama vrij te maken van gewapende bendes die de steden terroriseren. Veel Syriërs hebben het niet zo op Assad, maar zo'n gewelddadige opstand hoeft voor velen nou ook weer niet. Op 7 mei 2012 zijn er parlementsverkiezingen waar voor het eerst ook andere partijen aan mogen meedoen. Ik zou zeggen: geef die verkiezingen een kans. Als je echt in democratie gelooft zijn de recente ontwikkelingen toch zonder meer hoopgevend.
How many more victims must suffer before Russia takes a decisive stance against crimes against humanity in Syria? I therefore appeal to you and to the government of Russia to help bring an end to the grave human rights violations being committed in Syria by:
• suspending arms transfers to Syria immediately • pressuring the Syrian authorities to immediately end excessive use of force against residential areas; to stop torture and other ill-treatment of detainees and prisoners; to allow peaceful dissent; and allow humanitarian agencies and international human rights monitors full and unhindered access to all parts of Syria with immediate effect.
Als je het artikel 'De Vijf Punten van Rusland voor Goedkeuring van Syrië Resolutie' (7) leest dan zie je daarin staan dat Rusland zich sterk maakt voor een einde aan het geweld door ALLE partijen, dus niet alleen het Syrische leger, maar ook de gewapende opstandelingen dienen te stoppen met het geweld. Zoals bekend willen Qatar (zie emir van de regerende al-Thani dynastie in foto onder) en Saudi Arabië maar al te graag wapens leveren aan hun opstandelingen om zodoende de regering van Syrië omver te kunnen werpen.
Er worden al regelmatig wapens aangetroffen van buitenlandse komaf die worden gebruikt door opstandelingen (8). Er valt dan ook iets te zeggen voor het standpunt dat als de opstandelingen volop bewapend worden door schimmige buitenlandse landen (zoals dat ook in Libië gebeurde, terwijl er een wapenembargo was afgesproken), het leger ook het recht heeft zich te mogen bewapenen.
De petitie wekt verder de indruk alsof Rusland de mishandelingen van de Syrische overheid een warm hart toedraagt, wat natuurlijk niet het geval is. Zij pleiten immers voor een einde aan het geweld, inclusief al het geweld dat door het Syrische leger wordt uitgevoerd. Eén van de vijf punten van het plan van Rusland behelst ook de vrije toegang voor humanitaire organisaties in alle gebieden. Ook daar is Rusland het dus mee eens.
Amnesty International zou er goed aan doen meer richting Rusland op te schuiven door te pleiten voor een algemeen staakt-het-vuren en niet zo duidelijk partij te kiezen voor de gewapende bendes in Syrië, waarmee ze ook een politieke keuze maken die - als het aan Amnesty International ligt - zou moeten leiden tot de val van de regering.
DE KONY-DECEPTIE WORDT OOK VAN HARTE ONDERSTEUND DOOR HET AMERIKAANSE PROPAGANDA-BUREAU VAN AMNESTY INTERNATIONAL.
Niet alleen heeft Amnesty International hetzelfde politieke standpunt als de VS met betrekking tot Syrië, maar ze steunen de buitenlandse interventie in Uganda door de VS eveneens door actief mee te doen met de nieuwe hype rondom Kony. Hieronder een video van een criticus die stelt dat deze Kony toestand eigenlijk eerder een oude koe uit de sloot is omdat Kony als jaren niet meer in Uganda te zien is, en er al minstens vijf jaar vrede heerst in het land.
