Het Ware Gezicht van de Arabische Lente: Extremistische jihadisten die landen de Vernieling in Helpen

Nu het ook in Egypte duidelijk wordt dat de 'Moslimbroederschap' vooral een schuilnaam lijkt voor extremistisch jihadistisch gedachtegoed van Islamisten, kunnen we ons gaan afvragen wat die zogenaamde Arabische lente nu werkelijk betekend heeft.

Afkomstig van anti-Iraanse Israëlsite (1)

Aanvankelijk wilden de Westerse media ons nog doen laten geloven dat we hier te maken hadden met een vreedzame opstand tegen dictators, wat ook nog redelijk leek te kloppen in het geval van Tunesië en zo naar het leek in de eerste rond in Egypte.

In Libië was Moammar Gaddafi al snel de eerste die sprak over Al-Qaida en Jihadisten die de macht wilden grijpen in zijn land. Vanwege zijn excentrieke voorkomen en zijn wat bozig-klinkende stem werd hij door de westerse wereld weggelachen als een gekke dictator die probeerden democratie tegen te houden in zijn land. Frankrijk, Engeland, Qatar en de VS hebben onder de vlag van de NAVO het volledige leger van Libië vernietigd om zo de weg vrij te maken voor de Islamisten die zo een einde konden maken aan een land waar de burgers vele decennia stabiliteit en veiligheid hadden gekend.

Moammar Gaddafi - bron (2)

Na Libië vernietigd te hebben met hun Islamistische vechtersbazen, richtte het Westen zich op Syrië omdat daar ook een zogenaamde dictator zat die kritisch was ten opzichte van het Westen, en een eigen onafhankelijke koers vaarde. Ook hier werd het Libië-scenario gepromoot, alleen kreeg de NAVO geen toestemming om het volledige leger van Syrië de dood in te jagen vanwege veto's van China en Rusland. Toch werd via de welwillende media het beeld lange tijd verkocht van een verschrikkelijke dictator die tegen zijn eigen bevolking vocht op gruwelijke wijze.

Na verloop van jaren werd het zelfs voor de meest gelovige westerling wel duidelijk dat er in Syrië toch ook wel veel rare moordlustige Islamisten rondliepen, die niets met democratie voorhadden, maar vooral streden voor de Islamistische heilstaat. Het was daarbij lastig om zowel het Syrische Leger en president Assad af te schilderen als demonische entiteiten, terwijl ze eigenlijk vooral de bevolking wilden bevrijden van het Islamitisch takfiri extremisme.

Het kaartenhuis van de Westerse propaganda begint nu echter door de staatsgreep in Egypte helemaal ineen te storten omdat een groot deel van de bevolking - net als in Syrië - helemaal niets opheeft met Jihadistisch Moslim Extremisme, maar meer voorstanders zijn van een gematigde Islam. Vanwege de grote opkomst ontstond er juist sympathie voor degene die een einde maakten aan de heerschappij van Morsi en zijn Jihadistische vrienden.

bron: the Guardian (3)

Zelfs het aanpakken van tentenkampen en verzamelplaatsen van Morsi-extremisten lijkt nu redelijk te zijn. Het is toch lastig om sympathie te voelen voor die Islamisten, maar hoe zit dat dan met Syrië? Vechten niet zowel de Syrische regering als de Egyptische (interim) regering tegen dezelfde mentaliteit? Vocht ook Moammar Gaddafi en het Libische leger niet tegen Jihadisten van het extreme soort?

Hebben we in het Westen niet gewoon al die jaren een enorme blinde vlek gehad die ons ervan weerhield te doorzien dat we er beter aan hadden gedaan om ons niet te bemoeien met Tunesië, Libië, Egypte en Syrië door een ongekende propaganda-campagne de wereld in te sturen waarbij duidelijk partij gekozen werd voor het Islamitisch Extremisme.

Wordt het niet eens tijd om tot inkeer te komen en de landen in het Midden Oosten en Noord-Afrika te helpen in hun strijd tegen Moslim-terreur? We gingen immers toch ook naar Irak en Afghanistan onder het mom van de 'strijd tegen het internationaal terrorisme'?

Laten we hopen dat Egypte een nauwe samenwerking aan zal gaan met de regeringen van Syrië, Irak en Libanon om samen een eind te maken aan al die bomaanslagen en terreurdaden. Op die manier kan er misschien een nieuw samenwerkingsverband worden gevormd die een tegenwicht kan vormen tegen de macht van het Arabische schiereiland en bovendien tegen de staat Israël.

Het gevaar bestaat ook dat de westerse media er toch weer op zal inzetten om de regering vooral zwart te maken en te benadrukken dat de demonstranten toch aardige jongens zijn die opkomen voor de democratisch gekozen regering van Morsi. Bepaalde berichten over het in brand steken van Kerken en het aanvallen van politiebureaus en bijvoorbeeld het doden van 43 veiligheidsmedewerkers worden dan vakkundig weggemoffeld (4).

NOTEN
(1) http://adam-rustymikeradio.blogspot.nl/2012/06/ghandi-once-said-spirit-of-democracy-is.html
(2) http://www.zimbio.com/pictures/sWYbFLUeZhd/Libyan+Leader+Muammar+Gaddafi+Official+Visit/2FMZ41T6LGl/Muammar+al-Gaddafi
(3) http://www.theguardian.com/world/2013/jul/02/mohamed-morsi-loyalists-islamist
(4) http://moderntokyotimes.com/2013/08/15/egypt-muslim-brotherhood-zealots-kill-43-security-forces-attack-christians-and-burn-churches/