Na de meedogenloze moorden op het universiteitsterrein van Aleppo gisteren, waarbij 80 mensen om het leven kwamen, zijn er op woensdag 16 februari 22 mensen gedood door enkele auto-bommen in de Noordelijke provincie Edlib, en wel in de stad Edlib zelf. Ik heb overigens enkele kranten gezien vandaag en daarin stonden de 80 doden van Aleppo niet op de voorpagina. Wij hadden meer interesse in de lange files door de sneeuwval.
Buiten meer achtergronden over de doden van gisteren en vandaag, wordt er in het bovenstaande nieuwsbulletin ook aandacht besteed aan de oproep van de Oostenrijkse president, Heinz Fischer, die alle partijen in Syrië oproept om in dialoog te gaan met elkaar. Een oproep die botst met de visie van veel andere Europese landen, die pas een dialoog wensen als de president opstapt.
Afgelopen nacht is er in New York weer eens een vergadering gehouden van de veiligheidsraad waar de Syrische vertegenwoordiger, Al- Ja'afari (zie onder), zijn ongeloof uitte over het feit dat in Mali de terroristen worden bestreden door dezelfde landen die de terroristen in Syrië steunen.
Verder wordt er nog bericht over nauwere betrekkingen en nieuwe verdragen tussen Syrië en Iran, met betrekking tot o.a. olie en electriciteit.
Rond 19.00u op 15 januari 2013 stond de teller van het aantal doden door de aanslagen op de universiteit van Aleppo al op 82, waaronder voornamelijk studenten (1,2,3).
Twee raketexplosies werden afgevuurd op de universiteit op de dag dat de studenten bezig waren met de eerste examendag, volgens Mohammed Wahid Akkad, het hoofd van de gemeente Aleppo (2,3).
De Nederlandse berichtgeving over deze tragedie was weer typisch. Op de pagina van de NOS verscheen deze berichtgeving, waarbij nog eventjes de suggestie wordt gewekt dat het toch wel eens het Syrische leger zou kunnen zijn geweest die verantwoordelijk zou kunnen zijn voor het bombarderen van de universiteit, terwijl die zich nota bene in een gebied bevindt dat in handen is van de overheid.
Lees maar eens mee: " Bij een universiteit in de Syrische stad Aleppo is een zware explosie geweest. Er zouden zeker vijftien mensen zijn omgekomen. Over de oorzaak bestaat onduidelijkheid.
Volgens de staatstelevisie werd de universiteit geraakt door een raket die was afgevuurd door "terroristen", de naam die het Syrische bewind steevast gebruikt voor de opstandelingen. Syrische activisten spraken over twee explosies. Ooggetuigen zeggen dat er kort voor de explosie een vliegtuig van het leger overvloog.
In Aleppo, de grootste stad van Syrië, wordt al maanden fel strijd geleverd tussen opstandelingen en het regeringsleger. Er zijn geregeld aanslagen en luchtaanvallen. Het grootste deel van de stad zou in handen zijn van de opstandelingen." (4)
Deze zin is overigens opmerkelijk genoeg niet terug te vinden op het gelijksoortige teletekstbericht:
Normaal gesproken zou je verwachten dat er wereldwijde verontwaardiging zou volgen op deze verschrikkelijke aanslag op studenten, maar zoals helaas inmiddels gebruikelijk, wordt er voornamelijk gezwegen. Terwijl Frankrijk, inmiddels met steun van de VN-veiligheidsraad (5) mag jagen op de 'al-Qaida-terroristen' in het Noorden van Mali, steunen zij nog altijd van harte dezelfde terroristengroeperingen in Syrië, zoals ze dat ook gedaan hebben in Libië.
Hierbij een verhelderende video van Syrian Partisan Girl waaruit blijkt dat er geen sprake was van vliegtuiggeluiden rond het moment van de explosie:
De Milities lijken overigens niet echt meer terrein te winnen, volgens het onderstaande interview:
Op donderdag 17 januari 2013 uitte Sergey Lavrov nog zijn verontwaardiging over de suggestie die via CNN de wereld in was gestuurd over de mogelijkheid dat het Syrische leger verantwoordelijk zou zijn voor de doden op de universiteit (6).
Volgens Breaking News zouden er maar liefst 8000 mensen zich hebben verzameld in de Noordelijke Syrische provincie Edlib om op deze wijze hun steun te betuigen aan het Syrische Leger in hun strijd tegen de bendes die nog altijd voor veel leed zorgen in Syrië.
Steeds als je denkt dat het niet veel gekker kan worden in Syrië, hoor je weer iets dat toch weer verbazing wekt. In het onderstaande nieuwsbulletin (rond 5') van 13 januari 2013 kunnen we horen dat in de dorpen rondom Aleppo de bendes nu ook hun woede hebben laten gelden door een psychiatrische kliniek binnen te stormen en daar de doktoren en patiënten aan te vallen.
Verder in dit bulletin nog informatie over de pogingen van de premier om tot een nationale dialoog te komen om een einde te maken aan het lijden van de Syrische bevolking. Iedereen die niet mee wil werken noemt hij verantwoordelijk voor het voortduren van het bloedvergieten in Syrië. Zoals bekend wenst de Doha-coalitie die door menig westers land is erkend als de vertegenwoordigers van het Syrische volk niet meewerken aan enige vorm van dialoog.
Interessant is verder dat de Fransen nu hun macht in Mali aan het vergroten zijn door te jagen op dezelfde lui die ze gesteund hebben in Libië en Syrië. Lees hierover meer in een pakkende analyse van Tony Cartalucci (1).
Het ministerie van buitenlandse zaken van Syrië heeft bekend gemaakt dat ze de VN-gezant voor Syrië, de heer Lakhdar Brahimi niet langer beschouwd als zijnde neutraal. Brahimi heeft gesteld dat hij ook vindt dat er in Syrië geen plek meer is voor president Assad. Waar bemoeit hij zich mee, zou je kunnen denken? Waar bemoeit het westen zich sowieso mee, als het meent te kunnen bepalen wie er aan de macht is in Syrië, nu, en in de toekomst.
Hieronder een RT-interview met Karl Sharro, een blogger en midden-oosten kenner, waarin zelfs het onderwerp van de mogelijke uraniumvoorraden van Syrië wordt aangesneden. Alsof Syrië misschien toch wel Iran zou kunnen helpen met het verkrijgen van uranium...het moet niet veel gekker worden.
Het Syrische ministerie van Buitenlandse Zaken heeft een klacht ingediend bij de VN over het leegplunderen van fabrieken in de industriestad Aleppo door bendes met volledige steun van de Turkse overheid. Luister naar meer details hierover in het eerste item bij het onderstaande Syrische nieuwsbulletin van 10 januari 2013.
Op (1) kun je verder nog lezen dat er een hoofd van een bende is vermoord door andere bendes omdat ze samen aan het strijden waren over de geplunderde inhoud van een of andere fabriek of opslagplaats. Plunderen en roven is een onderdeel van het dagelijks leven geworden in Aleppo. Dit - zoals inmiddels bekend - vooral mogelijk gemaakt door de steun van buitenlandse mogendheden als Turkije, Saudi Arabië, Qatar en de diplomatieke steun van westerse regimes als Engeland, Frankrijk en de VS.
Verder in dit nieuwsbulletin de herhaalde wens van China, Rusland en Iran voor een overleg tussen de verschillende partijen om het bloedvergieten te beëindigen in het land. Daarnaast blijkt het al enkele dagen in de meeste Syrische provincies flink te sneeuwen.
Update 14 januari 2013: Zie interessant artikel van de mediawerkgroep Syrië over de 'brooddieven' die vele tarwesilo's leegplunderen (2).
Update 16 januari 2013: De Syrische overheid zegt onweerlegbare bewijzen te hebben voor de rol van Turkije in het leegroven van de pakhuizen in Aleppo (3).
Volgens een bericht op het Iraanse Press TV dringen de Palestijnen in de wijk Yarmouk er bij de bendes op aan om toch maar vooral zo snel mogelijk weer hun wijk te verlaten. Het lijkt de bendes dan wederom niet gelukt om werkelijk sympathie te kweken bij de stedelingen, wat hen ook al niet lukte in Aleppo en in andere wijken van Damascus.
archieffoto: Palestijnse jongen geraakt in de vluchtelingenwijk Yarmouk in Damascus (bron:1)
Dit verzoek is opnieuw gedaan door de Palestijnen op het moment dat er weer nieuwe gevechten uitbraken in de wijk. Op dinsdag 8 januari zijn er vier inwoners gedood door een granaat afgevuurd door de FSA-bendes. Daarnaast is er een andere burger gedood door een scherpschutter (1).
Ondertussen zijn er op internet ook beelden opgedoken van een burgervliegtuig dat zou zijn neergehaald door de bendes nabij Deir-ez-Zor.
Hieronder een uitzending van de Syrische TV van 8 januari waarin de plannen van President Assad die hij noemde in zijn speech van afgelopen zondag 6 januari nader worden uitgewerkt.
Zowel in de Britse als in de Nederlandse kranten wordt kleinerend gesproken over de speech van president Assad op zondag 6 januari 2013 in Damascus. In de Nederlandse telegraaf wordt nog altijd gesproken over de 'dictator Assad', die maar geen vredesoverleg wil, terwijl het juist altijd de bendes, samen met hun internationale vrienden zijn geweest die geen overleg wilde met de overheid. De Doha-coalitie heeft zelfs in haar handvest staan dat er geen overleg mag plaatsvinden met president Assad.
Ook al bood Assad een politiek vredesvoorstel aan tijdens zijn speech wordt er ook in de Britse media gedaan alsof de president de oorzaak is van alle ellende in Syrië. De president riep op tot het stoppen met het sponsoren van de bendes door buitenlandse machten. Diezelfde machten, waaronder Engeland, hadden het over hypocrisie en dat Assad verantwoordelijk is voor het geweld en de doden in Syrië, en dat zijn speech niets dan lege beloften inhielden.
In de Guardian werd gesproken over het ontbreken van enige hoop in de speech van Assad voor vrede, terwijl hij juist een plan uiteenzette met daarin ruimte voor amnestie en nationale verzoening. Dat soort woorden dringen allemaal niet door in de Britse kranten. De VS hadden als eerste reactie op de speech ook niet veel meer te zeggen dat Assad buiten de werkelijkheid staat en dient af te treden.
Prof. Jeremy Salt analyseert de situatie in Syrië en vermoedt dat NAVO haar oorlogstuig niet zal gaan gebruiken. Hij stelt verder dat de 'rebellen' steeds meer terrein verliezen. De Doha-coalitie wordt ook nauwelijks erkent door wie dan ook binnen Syrië. Ook de Westerse steun aan deze bendes zou wel eens snel kunnen gaan afnemen.
Inmiddels heeft president Assad op 6 januari 2013 een fascinerende speech gegeven, waarvan er op World Mathaba een gedeeltelijk transcript is te lezen. Op die pagina is later de volledige speech in een video toegevoegd. Op onze Nederlandse teletekst is een uitermate verdraaide samenvatting gegeven:
Wat vooral opvalt is dat nu de schuld van een gebrek aan dialoog tussen de overheid en de 'oppositie' gevonden moet worden in de onwil van president Assad om te spreken. Het is juist altijd het standpunt geweest van Assad, Rusland, China en vele andere landen om juist tot een dialoog te komen. Het zijn juist de westerse landen, samen met Saudi-Arabië en Turkije geweest die samen met hun 'Doha-Coalitie' hebben aangedrongen op het vertrek van Assad als voorwaarde voor enige vorm van dialoog. Het westen heeft zich altijd sterk gemaakt voor een agressieve benadering, waarbij dialoog werd geschuwd.
In de speech stelt Assad zelfs nog uitgebreid dat hij openstaat voor een dialoog, alleen is er nooit iemand gekomen die bereid was om werkelijk te praten. Alleen zegt hij niet te willen spreken met allerlei bendes die niets anders willen dan de val van de overheid.
Hieronder een kortere samenvatting, en een volledige variant van de speech van president Assad. Iedereen die iets denkt te kunnen zeggen over Syrië, zou deze speech toch eens moeten beluisteren.
Ook een aanrader is een recent interview met de minister van buitenlandse zaken van Rusland, Sergej Lavrov, met daarin een scherpe analyse van de geschiedenis van het conflict vanaf maart 2011:
We hebben al eerder gehoord van Australiërs die veel sympathie koesteren voor de gewapende strijd tegen de overheid door de bendes in het land. Zo was er een tijd terug een Australisch discussieprogramma met de nodige strijdlustigheid (1), en waren er ook vrij gewelddadige demonstraties in Sydney met de nodige bebaarde Salafisten (2).
In de uitzending van het Syrische Nieuws op 5 januari 2013 werd getoond (zie vanaf 8'50" in video hieronder) dat er volgens Australische bronnen meer dan 100 Australiërs actief hebben meegevochten met de Syrische bendes sinds het begin van het geweld in maart 2011. Volgens een Australische wet die stamt uit 1979 kan een Australische burger een gevangenisstraf van 20 jaar tegemoet zien als wordt bewezen dat hij heeft meegevochten tegen een overheid in het buitenland. Iemand die terroristen recruteert kan rekenen op 7 jaar.
