Toen ik vanmiddag de radio beluisterde in mijn auto, viel het me op dat er op een andere manier gesproken werd over de bombardementen van Rusland op de terroristen in Syrië. Gepokt en gemazeld door vele jaren propaganda-analyse spitste ik dan ook mijn oren toen er gesproken werd over Rusland die strijdt tegen de vijanden van Assad.
In de logische zin van het woord is dat natuurlijk ook correct: Rusland steunt de legitieme regering in Syrië en ondersteunt daarbij ook het Syrische leger, dat immers al jaren haar best doet om zo'n 70-80% van de bevolking te beschermen tegen de schadelijke invloeden van allerlei terroristengroeperingen.
Een speelse uitleg bij de tegenstrijdige belangen van Rusland en de VS in Syrië
Maar toch kreeg ik er een ander gevoel bij, en dat is vaak de manier waarop propaganda werkt: stilletjes wordt er op het gevoel ingewerkt. Het voelt toch anders als je zegt: Rusland bestrijdt de Terroristen in Syrië, of Rusland strijdt tegen de Vijanden van Assad.
In deze nieuwe versie lijkt namelijk gebruik gemaakt te worden van de negatieve lading die in alle jaren is opgebouwd rondom President Bashar Assad, die immers als kindermoordenaar en dictator is neergezet. Als je nu in één zin Rusland en het steunen van Assad bij elkaar plaatst, krijg je niet meteen het gevoel van: Yes, Rusland maakt korte metten met al die extremisten in Syrië, maar je krijgt vaag het gevoel alsof Rusland eigenlijk een dictator aan het steunen is, en dat is toch eigenlijk niet zo best. Dat ze dat doen door de meest gruwelijke mensen over de klif te jagen, verdwijnt dan een beetje uit beeld.
Terwijl de Amerikanen knarsentandend toe moeten kijken hoe de Russen de terroristenbendes in Syrië wél effectief lijken aan te pakken, merken deze terroristen van allerlei pluimage dat er nu werkelijk wat aan de hand is. Zo schreef ik al dat ze zich beginnen te verschuilen in en rondom moskees uit vrees voor de bombardementen, dat hun moraal een flinke dauw krijgt, en de laatste ontwikkeling behelst dat er niet langer sprake is van een onbegrensde hoeveelheid benzine.
Majoor Generaal Igor Konashenkov zei op zaterdag 10 oktober 2015 namelijk dat de Russische aanvallen ook gericht zijn op het vernietigen van allerlei opslagplaatsen van niet alleen munitie, maar ook van brandstof, om op die manier het vermogen om aan te vallen flink te reduceren. De nodige I.S.-ers zouden inmiddels ook gevlucht zijn naar het oosten en noordoosten.
Van dit artikel heb ik ook een youtube-variant gemaakt, die je hieronder ook zou kunnen bekijken. Het kan daarbij wel voorkomen dat je erg veel herkend van datgene je net gelezen hebt :)
Nu de Russen een week flink aan het inhakken zijn op de terroristische organisaties in Syrië wordt er door I.S. ook gereageerd op verschillende manieren. Zo zijn de laatste ontwikkelingen dat ze zich gaan verschuilen in en rond moskees. Ook zouden ze volgens de de onderminister van Defensie, Anatoly Antonov gebruik maken van lokale burgers die ze inzetten als een soort van menselijk schild (1).
I.S. Tanks met hun vlag der onverdraagzaamheid en vernietiging van andersdenkenden. Afbeelding afkomstig van (2)
Buiten deze effecten schijnen er ook vele duizenden terroristen op de vlucht te slaan. Volgens Russische berichten zouden er duizenden de grens bij Jordanië over zijn gevlucht uit angst voor de bombardementen vanuit de Russische straaljagers (2). Stel je toch eens voor dat er straks massaal allerlei terroristen hun biezen pakken en zich gaan mengen in de vluchtelingenstromen. Uiteindelijk zou dan Syrië en Irak vrij zijn van al die terroristenbendes, alleen leeft de mentaliteit dan vooral nog voort in de geest van al die lui uit meer dan 30 landen die daar de beest hebben uitgehangen, zogenaamd strijdend voor hun middeleeuwse interpretatie van volledige onverdraagzaamheid van de Koran.
We wisten al langer dat de NAVO een oorlogszuchtige, onbetrouwbare organisatie is. Het mooiste voorbeeld hiervan is natuurlijk wel de wijze waarop ze de terroristen van Libië hebben gesteund in hun gewelddadige staatsgreep tegen Moammar Gaddafi, tegen de wens in van de Veiligheidsraad. Verder weten ze de situatie in de Oekraïne ook maximaal uit te buiten door de landen aan het Oosten van de NAVO volop te ondersteunen met militairen, waarbij ook het nodige trommelgeroffel is te horen over vermeende plannen van Rusland om Europa binnen te vallen...
Nu Rusland echt serieus de terroristenorganisaties in Syrië aan het aanpakken is - omdat de Verenigde Staten alleen maar halfslachtig wat deden omdat ze een andere agenda hebben - raakt de NAVO ook geïrriteerd: zij willen liever zelf de macht hebben voor dit soort interventies, maar dat staan de statuten niet toe. Het is dan ook een uitgelezen kans om wellicht betrokken te raken in het Syrisch conflict als de Russen af en toe een foutje maken door per ongeluk even in het Turkse luchtruim te komen, waarschijnlijk omdat er zoveel terroristen ook te vinden zijn in de grensstreken.
De Russen hebben verklaard dat het ging om enkele seconden, en dat het maken had met een navigatiefout door slecht weer. De NAVO heeft het echter meteen over de mogelijkheid dat ze actief zouden kunnen worden omdat een land van het pact wordt aangevallen (!).
Als de NAVO-landen echt serieus een einde zouden willen maken aan de ellende in Syrië en daarmee ook aan de vluchtelingenstromen naar hun landen, dan zouden ze het initiatief van Rusland van harte moeten ondersteunen: zij pakken de boel tenminste echt goed aan. Maar nee, wat doet de NAVO: die proberen de Russen te pakken op ieder klein foutje dat ze maken. Erg ziek, maar wel passend bij de cultuur van een organisatie die ooit eens is opgericht als tegenwicht tegen de Sovjet-Unie, maar eigenlijk nauwelijks nog een recht van bestaan heeft.
Niet alleen heeft de heer al-Moallem een prachtige inzichtgevende speech gegeven, natuurlijk heeft Vladimir Poetin een wervelende en kritische toespraak gegeven bij de Algemene vergadering op maandag 28 september 2015, net voordat de aanvallen op de terroristen in Syrië zouden beginnen. Waarschijnlijk hoopte hij dat de Verenigde Staten hun wens tot een staatsgreep in Syrië zouden laten vallen, maar daar bleek President Obama niets voor te voelen.
Zoals je kunt verwachten als Rusland en Syrië militair gaan samenwerken, gaat de westerse propaganda-machine op volle toeren draaien. Ze waren waarschijnlijk even verrast, maar in een snel tempo komen er vele uitspraken en manipulaties vanuit de westerse media op ons af. Het is mijn ervaring dat het er werkelijk haast teveel zijn om bij te houden, maar het is toch wijselijk om er af en toe enkele uit te vissen, zodat je de berichtgeving wat kan neutraliseren.
Een mooi propanda-voorbeeld op twitter: op de linkerfoto staat dat
er op 30 september 30 burgers zijn omgekomen door Russische bombardementen. Op het rechterplaatje staat dat er burgers zijn omgekomen op 25 september door het Syrische leger: alleen staat er precies hetzelfde plaatje bij!
Putin zelf zei al dat er berichten waren over burgerslachtoffers voordat de eerste vliegtuigen waren opgestegen. De propaganda werkt vaak slim, maar soms ook wel erg doorzichtig (3,4, 5).
Rusland valt nu enkele dagen doelen aan in voornamelijk het Westen van Syrië. Er wordt door de VS meteen gezegd dat Rusland bezig is met het aanvallen van de gematigde rebellen om Assad 'in het zadel' te houden. Wat is daar nou van waar? Wie het nieuws in Syrië heeft gevolgd weet dat er nauwelijks tot geen sprake meer is van een gematigd leger. We kennen de mislukte pogingen van de VS om wat gematigde Syriërs te trainen, maar die werden of meteen afgemaakt door de aan al-Qaida gelieerde Jabhat-al-Nusra bendes, of ze liepen over en overhandigden daarbij ook meteen hun Amerikaanse wapens.
Het Syrische leger - dat overigens bestaat uit Syriërs van allerlei geloofsovertuigingen - heeft te kampen met twee fronten: het front tegen al-Nusra en vele honderden brigades in vooral het zuiden, westen en noorden van Syrië, en daarnaast de Islamitische Staat die zich vooral in het Oosten en langs de Eufraat bevinden. Het is natuurlijk voor het Syrische leger wenselijk als ze hun aandacht kunnen richten op één vijand in hun land, en daarbij is de Islamistische Staat momenteel de allergrootste dreiging.
Als Rusland - die overigens zich i.t.t. de Verenigde Staten wel handelt binnen de internationale regels - ook haar aandacht richt op Al-Nusra dan pakken ze ook terroristische bendes aan, die niet veel onder doen voor Islamitische Staat wat betreft gewelddadigheid. Als de Verenigde Staten net doen alsof Rusland hun 'Vrije Syrische Leger' aanvalt dan weten ze dat dat leger nauwelijks bestaat, maar vooral bestaat uit extremisten van Jabhat-al Nusra, een organisatie die ze zelf in 2012 al hebben geplaatst op hun lijst van terroristische organisaties. Dit is overigens ook gedaan de door de VN Veiligheidsraad, Frankrijk, Australië, Engeland, Turkije, Canada, Nieuw Zeeland, Turkije, Rusland en zelfs door Saudi-Arabië. (1)
De Mannen van Jabhat-Al-Nusra welke door de VS worden gesteund,
terwijl ze ze ook op hun lijst van terroristische organisaties heeft staan.
Rusland pakt ook deze terroristenbendes aan.
Al-Nusra werd door de Washington Post al beschreven als de meest 'succesvolle tak' van het Vrije Syrische Leger.
Het wordt op deze manier wel erg duidelijk dat de Verenigde Staten in een spagaat zitten wat betreft Syrië: enerzijds hebben ze alles wat tegen Assad is gesteund, danwel direct, dan wel via landen als Saudi-Arabië, Qatar en Turkije, maar anderzijds moeten ze ook net doen alsof ze ze bestrijden, maar dat mag niet te succesvol want dan zouden ze ook hun kans verspelen op de door hen zo gewenste staatsgreep op Assad.
Daarbij komt ook nog eens dat de Verenigde Staten zonder steun van de regering al een jaar lang totaal zonder enig succes bombardeert (2), en Rusland waarschijnlijk op deze manier - in nauwe samenwerking met de Syrische regering en met steun van Irak en Iran - veel effectiever kan zijn, wat de Verenigde Staten niet zint: zij willen liever de leiding hebben, en zoals ze al meerdere malen hebben laten zien, met totale minachting van de Verenigde Naties.
Kortom, we zouden het in het Westen moeten toejuichen dat Rusland samen met de Syrische Regering écht serieus is met het bestrijden van de terroristenbendes en Islamitische Staat in Syrië, waardoor de rust kan wederkeren in dit land in het Midden Oosten. Amerika lijkt een staatsgreep belangrijker te vinden dan het bestrijden van de terroristen in Syrië. Rusland helpt de regering van een soeverein land, dat al sinds 2011 te maken heeft met een toestroom van terroristen uit meer dan 35 landen, en wordt neergezet als ongewenst. Hoe gehersenspoeld moet je zijn om de aanval op terroristen in Syrië alleen te steunen als de VS het zonder enig succes doen, maar tegen de Russische acties te zijn?
