Rusland Strijdt opeens tegen Vijanden Assad - Een knap staaltje Gevoelsmatige Propaganda?

Toen ik vanmiddag de radio beluisterde in mijn auto, viel het me op dat er op een andere manier gesproken werd over de bombardementen van Rusland op de terroristen in Syrië. Gepokt en gemazeld door vele jaren propaganda-analyse spitste ik dan ook mijn oren toen er gesproken werd over Rusland die strijdt tegen de vijanden van Assad.

In de logische zin van het woord is dat natuurlijk ook correct: Rusland steunt de legitieme regering in Syrië en ondersteunt daarbij ook het Syrische leger, dat immers al jaren haar best doet om zo'n 70-80% van de bevolking te beschermen tegen de schadelijke invloeden van allerlei terroristengroeperingen.

Een speelse uitleg bij de tegenstrijdige belangen van Rusland en de VS in Syrië

Maar toch kreeg ik er een ander gevoel bij, en dat is vaak de manier waarop propaganda werkt: stilletjes wordt er op het gevoel ingewerkt. Het voelt toch anders als je zegt: Rusland bestrijdt de Terroristen in Syrië, of Rusland strijdt tegen de Vijanden van Assad. 

In deze nieuwe versie lijkt namelijk gebruik gemaakt te worden van de negatieve lading die in alle jaren is opgebouwd rondom President Bashar Assad, die immers als kindermoordenaar en dictator is neergezet. Als je nu in één zin Rusland en het steunen van Assad bij elkaar plaatst, krijg je niet meteen het gevoel van: Yes, Rusland maakt korte metten met al die extremisten in Syrië, maar je krijgt vaag het gevoel alsof Rusland eigenlijk een dictator aan het steunen is, en dat is toch eigenlijk niet zo best. Dat ze dat doen door de meest gruwelijke mensen over de klif te jagen, verdwijnt dan een beetje uit beeld.

Interessant, niet?